ارزیابی بتا دو میکروگلوبولین به‌عنوان شاخص اختلال عملکرد زودرس گرافت در گیرندگان کلیه از اهداکنندگان زنده

پیش‌زمینه و هدف: تشخیص زودرس عملکرد گرافت، از وقایع مهم بعد از پیوند کلیه هست. این مطالعه باهدف ارزیابی روند تغییرات کراتینین سرم (scr) و بتادومیکروگلوبولین (b2m) در گیرندگان پیوند کلیه از اهداکنندگان زنده طراحی‌شده است. مواد و روش‌ کار: در این مطالعه از 39 گیرنده پیوند کلیه در طول 8 بازه زمانی (روز قبل تا 84 ساعت بعد از پیوند) نمونه‌های خونی گرفته شد. دریافت‌کنندگان کلیه برحسب کراتینین روز پنجم بعد از پیوند به کمتر و یا بیشتر از mg/dl 1/70، در گروه‌هایی با عملکرد خوب (good early graft function: gegf) و عملکرد ضعیف (poor early graft function: pegf) طبقه‌بندی شدند. شاخص‌های دموگرافیک و بالینی گیرندگان از پرونده استخراج شد. scr به روش ژافه و b2m به روش الایزا اندازه‌گیری شدند. توصیف جامعه آماری با استفاده از شاخص میانه و میانگین انجام شد. تفاوت بین دو گروه مطالعه با سطح معناداری 0/05 و آزمون independent t-test ارزیابی و نمودارهای مربوطه با excel 2016 ترسیم شد. یافته‌ها: میزان شیوع pegf و gegf به ترتیب 33/3درصد و 66/7درصد بود. در گروه gegf، میزان scr به‌صورت تدریجی کاهش یافت و در 36 ساعت پس از عمل به کمترین مقدار خود رسید. در گروه pege، شیب کاهش scr آهسته‌تر و با نوساناتی همراه بود. در گروه gegf، مقدار b2m روند کاهشی داشت و در 72 ساعت بعد از عمل به کم‌ترین میزان خود رسید. در مورد گروه pegf، تغییراتی نسبت به قبل از جراحی ثبت نشد. بحث و نتیجه‌گیری: پژوهش حاضر اولین مطالعه‌ای است که به بررسی کاربرد b2m در تشخیص عملکرد زودرس گرافت در گیرندگان کلیه با زمان ایسکمی کوتاه می‌پردازد. یافته‌ها نشان می‌دهد که b2m قابلیت تفکیک گروه‌های gegf و pegf را دارد. و مطالعات بیشتری برای ارزیابی حساسیت و ویژگی b2m نسبت به scr موردنیاز است.

evaluation of beta2-microglobulin as an indicator of early graft dysfunction in kidney recipients from living donors

background & aims: early detection of allograft dysfunction is important for the evaluation of postoperative outcome. the aim of this study was to evaluate the trend of changes in serum creatinine (scr) and beta2-microglobulin (b2m) in kidney recipients (krs) from living donors. materials & methods: blood samples were collected from krs (n=39) at eight checkpoints starting at the day before transplantation. based on serum creatinine (scr; mg / dl) on the fifth day after transplantation (i.e. <1.70 or > 1.70), the krs were classified into good early graft function (gegf) and poor early graft function (pegf) groups. emographic and clinical indicators of the recipients were extracted from hospital database. the scr was measured by jaffe’s and serum sb2m was measured by elisa methods. the statistical population was described using the median index. the difference between the two groups was evaluated with a significance level of 0.05 and the independent t-test and relevant graphs were drawn with excel 2016. results: the distribution of gegf and pegf was 66.7% and 33.3%, respectively. in the gegf, the scr levels gradually decreased reaching a nadir at 36 hours after the surgery. in the pege, the slope for scr elimination was slower than that of the gegf patients.  in the case of sb2m, the trend for gegf patients reached a nadir at 72 hours after the surgery. for the pegf group, no changes were recorded for b2m during the follow-up.conclusion: the present study is the first to explore the diagnostic value of serum b2m in krs from living donors. this pilot study shows that b2m is capable of identifying krs at high risk for reduced renal function. further studies are required to evaluate the diagnostic performance of as biomarker of allograft dysfunction.