بررسی سیمتری کتف در پوزیشن استراحت و نسبت ریتم اسکاپولوهومرال بین دست برتر و غیر برتر افراد سالمند در زوایای مختلف ابداکشن بازو

پیش‌زمینه و هدف: مطالعات قبلی نشان داده‌اند که نقص در ریتم طبیعی اسکاپولوهومرال می‌تواند فرد را به پاتولوژی‌های شانه مبتلا کند. در این مطالعه هدف ما بررسی سیمتری کتف در پوزیشن استراحت و نسبت ریتم اسکاپولوهومرال بین دست برتر و غیر برتر افراد سالمند در زوایای مختلف ابداکشن بازو می باشد.مواد و روش‌ کار: تعداد 35 آزمودنی مرد سالمند با دامنه سنی 7060 سال به‌صورت تصادفی به‌عنوان نمونه‌ی آماری انتخاب شدند. از دو اینکلینومتر برای اندازه گیری ابداکشن بازو و میزان چرخش بالایی کتف در پوزیشن استراحت کتف، 45، 90 و 135 درجه ابداکشن شانه استفاده شد. آزمودنی‌ها عمل ابداکشن بازو را با دست برتر و غیر برتر به‌صورت تصادفی در سطح فرونتال انجام می دادند. ریتم اسکاپولوهومرال از تقسیم میزان ابداکشن گلنوهومرال بر چرخش بالایی کتف از پوزیشن استراحت کتف تا 45، 90 و 135 درجه ابداکشن شانه در سطح فرونتال محاسبه شد. از آزمون anova با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تی همبسته برای تعیین اثرات متغیرهای مستقل و تعیین اختلافات درون‌گروهی استفاده شد. سطح معنی‌داری برای تمامی آزمون‌ها کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.یافته‌ها: نتایج آزمون anova با اندازه‌گیری مکرر (4 ×2) نشان داد که برتر و غیر برتر بودن دست و زاویه ابداکشن بازو تاثیر معنی‌داری بر چرخش بالایی کتف و نسبت ریتم اسکاپولوهومرال دارد (05/0 >p) به‌طوری‌که چرخش بالایی کتف در دست برتر بیشتر و در مقابل نسبت ریتم اسکاپولوهومرال در دست برتر کمتر بود، همچنین با افزایش زاویه ابداکشن بازو، چرخش بالایی کتف بیشتر و نسبت ریتم اسکاپولوهومرال کمتر بود (05/0>p). از طرف دیگر نتایج آزمون تی همبسته نشان داد که تفاوت معنی‌داری در میزان چرخش بالایی کتف بین دست برتر و غیر برتر افراد سالمند در پوزیشن استراحت کتف وجود ندارد (05/0>p)، اما در 90 و 135 درجه ابداکشن بازو، تفاوت معنی‌داری بین کتف برتر و غیر برتر در میزان چرخش بالایی کتف و نسبت ریتم اسکاپولوهومرال وجود داشت به‌طوری‌که کتف برتر چرخش بالایی بیشتر و نسبت ریتم اسکاپولوهومرال کمتر در این زوایا داشت.بحث و نتیجه‌گیری: کاهش معنی دار چرخش بالایی کتف در شانه غیر برتر افراد سالمند در مقایسه با شانه برتر و متعاقب آن افزایش نسبت ریتم اسکاپولوهومرال، توجه به طراحی تمرینات ورزشی جهت پیشگیری از این عدم تقارن در این گروه سنی را می‌طلبد.

THE EVALUATION OF SYMMETRIC RESTING SCAPULAR POSTURE AND SCAPULOHUMERAL RHYTHM RATIO BETWEEN DOMINANT AND NON-DOMINANT SHOULDERS IN ELDERLY SUBJECTS IN DIFFERENT HUMERAL ABDUCTION ANGLES

Background Aims: Previous studies have stated that the scapulohumeral rhythm dysfunction can make a person prone to glenohumeral joint pathologies. The purpose of this study was to survey symmetric resting scapular posture and scapulohumeral rhythm ratio between dominant and nondominant shoulders in elderly subjects in different humeral abduction angles.Materials Methods: Thirtyfive healthy elderly male subjects (age: 6070 years) participated in this study voluntarily. Two inclinometers were used to measure humeral abduction and scapular upward rotation in scapular resting position, 45, 90, and 135 shoulder abduction in the frontal plane. Subjects performed humeral abduction with dominant and nondominant shoulders in the frontal plane randomly. The scapulohumeral rhythm was calculated from division humeral abduction to upward rotation of the scapula from scapular resting position to 45 °, 90 °, and 135 ° humeral abduction in frontal plane. ANOVA with repeated measure and dependent variable test were used for comparison of differences withingroup and effect of independent variables on the scapular upward rotation and scapulohumeral rhythm ratio. The level of significance was set at p< 0.05.Results: ANOVA with repeated measure test (2 ×4) indicated that dominance or nondominance shoulder and humeral abduction angle had significant effects on scapular upward rotation and scapulohumeral rhythm ratio (p<0.05) as dominance scapula had more upward rotation and less scapulohumeral rhythm ratio. Also, scapula had more upward rotation and less scapulohumeral rhythm ratio with increasing humeral abduction angle (p<0.05). On the other hand, pairedsample test indicated there is no asymmetry between dominant and nondominant scapula in scapular resting position but there are significant differences in scapular upward rotation and scapulohumeral rhythm ratio between dominant and nondominant shoulders in 90 ° and 135 ° humeral abduction in the frontal plane (p<0.05).Conclusion: It seems that clinicians should be careful in designing special training to prevent shoulder disorders regarding the significant decrease in scapular upward rotation and subsequent increase in scapulohumeral rhythm ratio in the nondominant shoulders of elderly subjects.