ارزیابی مزرعه ای روابط زهکشی در شرایط غیر همروان در منطقه شمال شرق اهواز

زهکشی، در مناطقی چون ایران که تولید زراعی و باغی به آبیاری بستگی دارد عبارت است از خارج نمودن آب و املاح اضافی از خاک خصوصا منطقه توسعه ریشه به منظور فراهم نمودن محیطی مناسب جهت فعالیت ریشه بطوریکه گیاه بتواندحداکثر رشد ممکن خود را داشته باشد. به منظور احداث سیستم زهکشی از روابط نظری برای محاسبه فاصله زهکشها استفاده میگردد. بکارگیری تئوریهای زهکشی برای تعیین پارامترهای مهمی همچون فاصله و عمق زهکشها بدون در نظر گرفتن شرایط واقعی مزرعه کار صحیحی نمی باشد و ممکن است سیستم زهکشی مربوطه را با شکست مواجه نماید. تجربه نشان داده است فرضیات لحاظ شده در معادلات زهکشی معمولا با شرایط صحرایی مطابقت ندارد. بنابراین لازم است که یک نوع قضاوت و ارزیابی علمی - کاربردی در استفاده از تئوریهای یاد شده صورت گیرد. بدیهی است نتایج حاصل از این گونه ارزیابی ها و آزمایشات منجر به طراحی دقیق تر و صحیح شبکه های زهکشی در اراضی وسیعی که خصوصیات آنها مشابه منطقه مورد آزمایش میباشد خواهد گردید. هدف از تحقیق جاری انتخاب مناسبترین فرمول های زهکشی در منطقه شمال شرق اهواز در خوزستان جهت تعیین فاصله زهکش ها در پروژه های آبیاری و زهکشی می باشد. جهت دستیابی به این هدف مزرعه آزمایشی مجتمع عالی آموزشی و پژوهشی رامین متعلق به دانشگاه شهید چمران اهواز به وسعت 50 هکتار انتخاب گردید. فواصل علمی لوله های کارگذاری شده برای زهکشی در این مزرعه 40، 60 و 80 متری بوده و در قطعات مجزا می باشند. اطلاعات نوسانات سطح ایستایی، ضریب آبگذری خاک، تخلخل موثر و غیره بطور منظم برای یک دوره 130 روزه از 11 دیماه سال 1378جمع آوری گردید. اطلاعات بدست آمده جهت حل روابط تئوریک زهکشی بکار گرفته شد ونتایج محاسباتی با نمونه های عملی مشاهده شده برای استخراج مناسب ترین رابطه تطبیق داده شد. در این تحقیق معادله دام بهترین نتیجه را نسبت به سایر معادلات برای فواصل زهکش 60 و 80 متر نشان میدهد.