ارزیابی کشت مخلوط دو هیبرید ذرت دانه ای SC711 , SC704 در تراکم های مختلف بوته

به منظور تعیین مناسبترین تراکم بوته و ارزیابی امکان کشت مخلوط دو هیبرید ذرت در منطقه دزفول، آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار طی سال 1378 اجرا شد. فاکتور تراکم بوته با چهار سطح 65، 75، 85 و 95 هزار بوته در هکتار در ترکیب با کشت خالص دو هیبرید sc704 و sc711 همراه با سه نسبت مخلوط1(sc711):3(sc704)،2(sc711):2(sc704) ، 3(sc711): 1(sc704) در مجموع بیست تیمار آزمایشی را تشکیل دادند. جهت ارزیابی میزان مطلوبیت کشت مخلوط شاخصهای زراعی و رقابتی اندازه گیری و بر اساس مدل عکس عملکرد، اطلاعات جمع آوری شده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان دادکه کشت مخلوط هیبریدهای ذرت و افزایش سهم هیبریدsc711موجب کاهش فاصله زمانی بین ظهور اندامهای زایشی نرو ماده با حداقل 97/5 روز در نسبت مخلوط 3(sc711): 1(sc704) ، افزایش زوایای برگی و افقی تر شدن توزیع فضایی برگ شد. عملکرد دانه در کشت خالص هیبرید sc704( 7860 کیلوگرم در هکتار) ونسبت مخلوط1(sc711): 3(sc704)( 7842 کیلوگرم در هکتار) بالاترین مقدار را به خود اختصاص داد و با افزایش سهم هیبرید sc711 به بیش از یک چهارم ترکیب مخلوط از عملکرد دانه در واحد سطح کاسته شد. شاخصهای زراعی و رقابتی اندازه گیری شده جهت ارزیابی کشت مخلوط هیبریدها نشان دادند که ترکیب تیماری نسبت مخلوط3(sc711): 1(sc704) با تراکم 85 هزار بوته در هکتار به دلیل حصول نسبت برابری زمین معادل 214/1، 5/21 درصد افزایش مجموع عملکرد نسبی، بیشترین قابلیت رقابتی مشابه اجزای مخلوط، کمترین کاهش عملکرد تک بوته در مقایسه با کشت خالص و حصول حداکثر عملکرد تک بوته؛‌مناسبترین ترکیب تیماری بود. برآورد شاخصهای رقابت نسبی و تمایز آشیان اکولوژیک نشان داد که میزان رقابت درون واریته ای نسبت به رقابت برون واریته ای در هیبرید sc711بیش از هیبریدsc704 بود و در نهایت ، وجود حدود 8 درصد تمایز آشیان اکولوژیک بین هیبریدهای مورد مطالعه، برتری کشت مخلوط هیبریدها را نسبت به سیستم تک کشتی آنها نشان داد.