بررسی تاثیر کود کمکی نیتروژن در تراکم و الگوی کاشت مختلف بر روی رشد و عملکرد دانه سویا

گیاه سویا انرژی مورد نیاز خود را عمدتا توسط سیستم همزیستی تامین می کند . برخی مشاهدات حاکی از آن است که مصرف مقداری کود نیتروژنه می تواند از زردی معمول در جامعه گیاهی سویا در منطقه خوزستان جلوگیری به عمل آورد . احتمال دارد که نتیجه استفاده از کود کمکی (استارتر)تحت تاثیر تراکم و الگوی کاشت قرار گیرد . به این منظور آزمایشی بصورت طرح کرت های خرد شده در 4 تکرار طی دو سال زراعی 1376 تا1377 در مرکز تحقیقات صفی آباد دزفول اجرا گردید . کرت های اصلی به سه سطح کود کمکی نیتروژنه از نوع اوره (بدون مصرف کود n2=100,n1=50,n0= کیلوگرم در هکتار )اختصاص یافت . کود نیتروژنه در مراحل v3-v4 مصرف گردید . در کرت های فرعی تیمار تراکم در دو سطح (d2=35 , d1=25 بوته در مترمربع )و الگوی کاشت با دو فاصله خطوط کاشت (p2=70,p1=50 سانتیمتر )به صورت فاکتوریل قرار گرفتند .نتایج آزمون مرکب دو ساله نشان داد که استفاده از کود کمکی نیتروژنه موجب افزایش تولید ماده خشک کل و عملکرد نهایی دانه در واحد سطح گردید . افزایش سطح برگ باعث افزایش جذب تشعشع توسط جامعه گیاهی گردید ، که این موضوع در افزایش تولید مواد بیولوژیک و عملکرد دانه موثر بود . در بین اجزای عملکرد ، تعداد دانه در واحد سطح نسبت به مصرف کود نیتروژنه از حساسیت بیشتری برخوردار بود . افزایش تراکم نیز موجب افزایش تعداد غلاف در واحد سطح گردید . به این ترتیب استفاده از تراکم بیشتر با مصرف کود کمکی نیتروژنه امکان دستیابی به افزایش عملکرد دانه را فراهم کرد . کاهش فاصله خطوط کشت در افزایش جذب تشعشع توسط جامعه گیاهی موثر بود . تاثیر مصرف کود در تراکم بیشتر به همراه فاصله 50 سانتیمتری خطوط کاشت اهمیت بیشتری در رشد و عملکرد دانه یافت . افزایش کیفیت دانه (پروتئین )به میزان 23/3 درصد مشاهده گردید .