الگوی حکمرانی شهری و چالشهای توسعۀ صنعتی؛ مطالعۀ استان مرکزی

حکمرانی شهری یکی از پیچیده ترین مقولات علم مدیریت به‌شمار می‌رود؛ اما چنانچه عمیق تر به این مفهوم بنگریم، مفهوم یادشده بر بستری کاملاً جامعه شناختی بنا شده است. به این معنا که حکمرانی شهری اگرچه در ساحت اجرایی و به‌مثابه یک طرح امری مدیریتی به‌شمار می‌رود؛ اما در ساحت تکوینی امری کاملاً جامعه شناختی است و باید به مثابه یک پروسه تحلیل شود. از همین‌رو، باید پیش از پرداختن به مسئله حکمرانی شهری، ابتدا الگوهای حاکم بر آن را برشمریم. در مقاله پیش رو چهار الگوی کلان حکمرانی شهری معرفی شده است: الگوی مدیریتی، الگوی کورپوراتیستی، الگوی رشد و الگوی رفاه. اما توسعه پایدار شهری هدفی است که تنها با بهره گیری هوشمند از مولفه های بهینه هر یک از این الگوها پدید می‌آید. تحلیل مولفه های موجود نشان می دهد که در دهه‌های اخیر حکمرانی شهری در استان مرکزی براساس الگوی رشد طراحی شده است. این الگو گذشته از نقاط قوتی که دارد، از کاستی هایی راهبردی رنج می‌‍برد که مهم‌‍ترین آن‌ها تاکید بر جنبه های اقتصادی و صنعتی به قیمت کم توجهی به جنبه های زیست‌محیطی، اجتماعی و فرهنگی است. مقاله پیش رو بعد از معرفی الگوهای حکمرانی شهری به تبیین کلان روندهای توسعه ای در استان مرکزی پرداخته و درنهایت ضمن آسیب شناسی الگوی رشد، راهکارهایی را برای بهبود الگوی حکمرانی در استان ارائه می‌دهد.

urban governance model and challenges of industrial development; the case study of markazi province

urban governance is one of the most complex categories in management science; but if we take a deeper look at this concept, the mentioned concept is based on a completely sociological foundation. in the sense that although urban governance, in the executive field and as a project, is considered a management issue; but in the field of development, it is completely a sociological matter and must be analyzed as a process. accordingly, before dealing with the issue of urban governance, we must first enumerate the governing models. in the following article, four major models of urban governance are introduced: the managerial model, the corporatist model, the growth model, and the welfare model. but sustainable urban development is a goal that can only be achieved by intelligently using the optimal components of each of these models. the analysis of the existing components shows that in recent decades, urban governance in markazi province has been designed based on the growth model.  apart from its strengths, this model suffers from strategic shortcomings, the most important of which is the emphasis on economic and industrial aspects at the cost of paying little attention to environmental, social and cultural aspects. after introducing urban governance models, the following article explains the development macro-trends in the markazi province and finally, along with the pathology of the growth model, it provides solutions to improve the governance model in the province.