تاثیر ارزشیابی مشارکتی بر دانش واژگانی فارسی ‏آموزان غیر ایرانی

 با توجه به اهمیت و ضرورت ارزشیابی در آموزش و یادگیری زبان خارجی (دوم)،‌ هدف از این پژوهش بررسی تاثیر ارزشیابی مشارکتی (خود-ارزیابی و همتا-ارزیابی) بر سطح دانش واژگانی فارسی‌‌آموزان غیرایرانی است؛ جامعه آماری این پژوهش،‌ فارسی‌‌آموزان عرب‌‌زبان سطح پیشرفته مرکز آموزش زبان فارسی دانشگاه بین‌المللی امام خمینی(ره) بود که 52 نفر از آنان به‌‌عنوان نمونه آماری به‌صورت تصادفی به دو گروه گواه و آزمایش (خود-ارزیاب و همتا-ارزیاب) انتخاب شدند. یک آزمون واژه محقق‌‌ساخته به‌صورت چهارگزینه‌‌ای به‌عنوان پیش‏آزمون برگزار شد. برگه آزمون گروه گواه به وسیله پژوهشگر تصحیح شد. در گروه خود-ارزیاب برگه‌های آزمون به‌‌همراه کلید پرسش‌‌ها و معنای واژگان در اختیار خود زبان‌‌آموزان قرار گرفت تا برگه‌ خود را تصحیح کنند. در گروه همتا‌ ارزیاب، همان روال گروه خود ارزیاب انجام شد؛ ‌با این تفاوت که در این گروه، برگه‌های آزمون به‌صورت تصادفی در اختیار همکلاسی‌ها جهت تصحیح قرار گرفت. پس از گذشت دو هفته همان آزمون به‌عنوان پس‌آزمون دوباره برگزار شد و این بار فقط توسط خود مدرس تصحیح و نمرات پیش‌آزمون و پس‏آزمون تحلیل گردید. برای بررسی پایایی آزمون از دو روش ضریب کودر ریچاردسون و ضریب همبستگی نمرات پیش‌آزمون و پس‌آزمون استفاده شد. نتایج نشان داد که ضریب کودر ریچاردسون در سطح مطلوب 0.884 و میزان همبستگی بین نمرات پیش‌آزمون و پس‌آزمون نیز در حد مطلوب و معنا‌‌دار 0.923 بوده است؛ همچنین گروه آزمایش، یعنی گروه‌های خود-ارزیاب و همتا-ارزیاب در پس‌آزمون در مقایسه با گروه گواه به‌طور معناداری عملکرد بهتری داشتند و عملکرد گروه خود-ارزیاب در مقایسه با گروه همتا- ارزیاب عملکرد بهتری داشته است. بر این اساس مدرسان آموزش زبان فارسی به غیرفارسی‌‌زبانان می‌‌توانند افزون بر روش‌‌های سنتی ارزشیابی‌ به‌‌منظور افزایش توانش زبانی فارسی‌‌آموزان از ارزشیابی‌‌های مشارکتی نیز استفاده کنند.

the effect of participatory evaluation on the vocabulary knowledge of non-iranian persian learners

considering the importance and necessity of evaluation in teaching and learning a second foreign language, the aim of this research is to investigate the effect of participatory evaluation (self-assessment and peer-assessment) on the vocabulary knowledge level of non-iranian persian learners. the population was advanced level arabic-speaking persian learners in the persian language teaching center of imam khomeini international university, 52 of whom were randomly selected as a sample into two control and test groups (self-assessor and peer-assessor). a researcher-made four-choice vocabulary test was held as a pre-test. the test sheet of the control group was marked by the researcher. in the self-assessor group, the test sheets along with the key answer of the questions and the meaning of the words were provided to the learners themselves so that they could mark their own sheets. in the peer-assessor group, the same procedure as the self-assessor group was followed. the difference is that in this group, the test sheets were randomly given to classmates for marking. after two weeks, the same test was held again as a post-test, and this time only the teacher marked the test and the pre-test and post-test scores were analyzed. to examine the reliability of the test, two methods were used: the kuder-richardson coefficient and the correlation coefficient of the pre-test and post-test scores. the results showed that the kuder-richardson coefficient was at the desired level of 0.884 and the correlation between the pre-test and post-test scores was at the desired and significant level of 0.923. in addition, the test group, i.e. the self-assessor and peer-assessor groups, performed significantly better in the post-test compared to the control group, and the self-assessor group performed better compared to the peer-assessor group. accordingly, persian language instructors teaching non-persian speakers can use participatory evaluations in addition to traditional evaluation methods to increase persian language proficiency of learners.