نیچه از نگاه باشلار

بی شک نیچه در نگاه اندیشمندان سده بیست چهره تازه ای یافته است و بسیاری از منتقدان با بینش جدیدی به بازخوانی مفاهیم اصلی فلسفه او برآمده اند باشلار نیز که خود فیلسوف است در این بازخوانی سهم به سزایی دارد . وی از راه تحلیل تصاویر ادبی دراشعار نیچه و رابطه آن ها با عناصر اربعه سیر تحولی افکار فیلسوف و کشمکش میان تضادهای این تفکر را پی می گیرد تا سرانجام به ماهیت روان عروجی نیچه پی می برد به نظر باشلار آن کس که این تصاویر را نه به عنوان آرایه های تهی از پندار بلکه زاده نیروی تخیل پویا بداند خود را در مرکز مابعد الطبیعه نیچه احساس می کند زیرا از طریق تصاویر ادبی نبود عناصر طبیعیت چگونگی واژگانی و دگرگونی آن ها تبدیل عنصر زمین به هوا سنگینی به سبکساری و فرود به صعود را درک می کند باشلار از این جهت قابل بررسی است که مفاهیم غامض و انتزاعی فلسفه نیچه مانند اراده معطوف به قدرت ابر اسنان نیروی حیاتی بازگشت ادبی را از خلال استعاره و کلام شعری به صورت محسوس و ملموس به تصویر می کشد.