طراحی و آزمودن الگویی از برخی پیشایندهای شخصیتی و سازمانی رفتارهای شغلی پویا با نقش میانجی‌گر حالت‌های انگیزشی پویا کارکنان شرکت ملی حفاری ایران

هدف پژوهش حاضر، طراحی و آزمودن الگویی از برخی پیشایندهای شخصتی(شخصیت پویا، جهت‌گیری هدف یادگیری، باز بودن به تجربه) و سازمانی (رهبری تحولی و جو روان‌شناختی)، رفتارهای شغلی پویا با توجه به نقش میانجی‌گر حالت‌های انگیزشی پویای علت یابی (انگیزش درونی)، توانستن(خودکارآمدی و توانمندسازی روانشناختی) و نیروبخشی( عواطف مثبت) بود. جامعه‌ی پژوهش شامل تمام کارکنان شرکت ملی حفاری ایران در سال 1395 بوده است. جهت آزمون فرضیه‌های پژوهش، نمونه‌ای شامل 420 نفر به شیوه نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب گردید. ابزارهای پژوهش جهت گردآوری داده‌ها، شامل پرسش‌نامه‌های شخصیت پویا (سیبرت و همکاران، 1999)، جهت‌گیری هدف یادگیری (باتون و همکاران، 1996)، باز بودن به تجربه (مک‌کری و کاستا، 1992)، رهبری تحولی (کارلس و همکاران، 2000)، جو روان‌شناختی (کویز و دیکوتیز، 1991)، خودکارآمدی (ریگوتی و همکاران، 2008)، توانمندسازی روان‌شناختی (اسپریتزر، 1995)، انگیزش شغلی (بلیس، 1994)، عواطف مثبت (واتسون و همکاران، 2008) و رفتار شغلی پویا (پارکر و کالینز، 2010) بودند. برای تحلیل داده ها از روش مدل یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم‌افزار amos22 استفاده شده است. بر اساس نتایج، مدل نهایی از برازش مطلوبی برخوردار است. همچنین، نتایج نشان دادند که حالت‌های انگیزشی پویا میانجی‌گر رابطه‌ی پشایندها با رفتارهای شغلی پویا می‌باشد. بر اساس نتایج به دست آمده، برای گسترش و بهبود رفتارهای شغلی پویا در سازمان‌ها، پیشنهاد می‌شود تا سازمان‌ها یک جو روان‌شناختی مناسب و سبک رهبری تحولی را در سازمان حاکم کنند. علاوه بر آن، تقویت جهت‌گیری هدف یادگیری و خودکارآمدی و نیز انگیزش درونی می‌تواند رفتار شغلی پویا در کارکنان را افزایش دهد.