اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی برعلائم خستگی، شفقت خود و ذهن آگاهی کارکنان دارای سندرم خستگی مزمن

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی شناخت درمانیمبتنی بر ذهن آگاهی بر علائم خستگی (ذهنی و بدنی)، شفقتخود و ذهن آگاهی کارکنان دارای سندرم خستگی مزمن دانشگاهآزاد اصفهان (خوراسگان) انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشیاز نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری راکلیه کارکنان دانشگاه آزاد اصفهان (خوراسگان) در سال 1394 شامل است. بدین منظور 200 نفر از کارکنان به شیوه تصادفی، انتخاب شدند و به پرسشنامه علائم دوپال و کیفیت زندگی پاسخدادند، سپس 28 نفر که تشخیص سندرم خستگی مزمن رادریافت نمودند به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترلجایگزین شدند (هر گروه 14 نفر). آزمودنی ها قبل و بعد ازمداخله و یک ماه بعد، در مرحله پیگیری به ابزارهای پژوهششامل پرسشنامه های خستگی، شفقت خود و ذهن آگاهی پاسخدادند. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ایتحت شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی قرار گرفتند اما برگروه کنترل هیچ مداخله ای صورت نگرفت. برای تجزیه و تحلیلداده ها از تحلیل کواریانس چندمتغیره استفاده شد. یافته هاحاکی از کاهش میانگین نمرات ابعاد خستگی (ذهنی و بدنی) وافزایش میانگین نمرات شفقت خود و ذهن آگاهی در گروهآزمایش نسبت به گروه کنترل بود. بنابر یافته های پژوهش، برایکاهش علائم خستگی (ذهنی و بدنی) و افزایش شفقت خود وذهن آگاهی در کارکنان مبتلا به سندرم خستگی مزمن می توان ازشناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی استفاده نمود.