نقش اشتیاق کاری در رابطه کامیابی در کار با تعهد به تدریس، رضایت شغلی و احساس تعلق شغلی: ارائه ی الگوی خودگردان

هدف کامیابی در کار، از پایه های نوین مفهومی در روانشناسی سازمانیمثبت است . داشتن انرژی و تمایل در به کارگیری دانش و مهارت در انجاموظایف شغلی (کامیابی) از عوامل مهم زمینه ساز در ارتقای نگرش های شغلی است. هدف این پژوهش، تبیین نقش اشتیاق کاری در رابطه کامیابی در کار و نگرشهای شغلی معلمان، شامل تعهد به تدریس، رضایت شغلی و احساس تعلقشغلی بود . روش پژوهش حاضر، توصیفی بود . جامعه ی این پژوهش، معلمان زن شاغل در مدارس دولتی متوسطه دوم شهر اصفهان بودند که از بین آن ها 130 معلم زن با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. شرکت کنندگان در این پژوهش به پرسشنامه های کامیابی در کار (پوراث و همکاران، 2011 )، اشتیاق معلم (کلاسن، یردلن و دورکسن ، 2013 )، رضایت شغلی معلم (پوماکی و همکاران، 2010 )، تعهد معلم (چان و همکاران، 2008 ) و احساس تعلق به مدرسه (اسکالویک و اسکالویک، 2011 ) پاسخ دادند . داده های جمع آوری شده با استفاده از ضرایب همبستگی پیرسون در 20-spssو الگوسازی معادلات ساختاری با روش تحلیل خودگردان در amos-20،تحلیل شدند . نتایج نشان داد که به منظور الگوسازی معادلات ساختاری، ابتدادر روش درستنمایی مقاوم ساتورا بنتلر (ml) باید از آزمون حداکثر درست نمایی استفاده شود . نتایج تحلیل خودگردان در الگوی نهایی پژوهش حاکی از برازش مناسب الگوی نهایی با داده های گردآوریشده بود. در این الگو، رابطه غیرمستقیم بین کامیابی و نگرش های شغلی با حضور اشتیاق معلم به عنوان متغیرمیانجی معنادار بود . نتایج پژوهش حاضر، لزوم سرمایه گذاری در ایجاد شور و شوق در معلمان به عنوان تربیت کنندگان نسل آینده را در راستای بهبود نگرش های شغلی جریان ساز همچون تعهد به تدریس، رضایت شغلی و احساس تعلق شغلی نشان می دهد. اگر انرژی و تمایل به کارگیری آموزه های دانشگاهی در کار (کامیابی در کار ) با احساس برانگیختگی و عواطف مثبت شناختی، اجتماعی و هیجانی (اشتیاق معلم ) همراه شود، می تواند سبب ایجاد نگرش هایی همچون تعلق خاطر و تعهد و افتخار به شغل معلمی گردد که تاثیرات آن در محیط های آموزشی قابل مشاهده خواهد بود.