بررسی رابطه سبک رهبری با فرهنگ‌ سازمانی و نقش آن در خودکارآمدی و اشتیاق کاری کارکنان دانشگاه شهید بهشتی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک رهبری بافرهنگ سازمانی و نقش آن در خودکارآمدی و اشتیاق کاری کارکناندانشگاه شهید بهشتی بود . روش پژوهش حاضر مقطعی -تحلیلی بودهو جامعه ی پژوهش ، کلیه ی کارکنان دانشگاه شهید بهشتی که به صورت تقریبی 982 نفر را که در سال 1395 مشغول به کار بودند راشامل می شد. پس از تهیه فهرستی از کلیه دانشکد ه ها، پژوهشک ده ها وساختمان های اداری دانشگاه به صورت خوشه ای تصادفی 4 دانشکده، 2 پژوهشکده و یک ساختمان اداری انتخاب و به صورت در دسترس نمونه ای به حجم 110 نفر از کارکنان دانشگاه انتخاب شدند . داده هایپژوهش با استفاده از پرسشنامه ه ای سبک رهبری باس و آولیو (mlq)، فرهنگ سازما نی هافستد، خودکارآمدی عمومی شرر و اشتیاق کاری شافولی و باکر جمع آوری و با استفاده از آمار استنباطیرگرسیون، تحلیل مس یر و تی مستقل تجزیه وتحلیل شد . نتایج نشانداد که نوع فرهنگ سازمانی غالب در کارکنان دانشگاه شهید بهشتی با (78/2%) فرهنگ سازمانی ایدئولوژیک بود. همچنین بین سبک رهبری و فرهنگ سازمانی با خود -کارآمدی و اشتیاق کاری کارکنان رابطهمثبت معناداری وجود دارد . بر اساس مدل معادله ساختاری میزان پیش بینی فرهنگ سازمانی از طریق سبک رهبری gamma=0/19. میزان پیش بینی خودکارآمدی در کارکنان از طریق سبک رهبری و فرهنگ سازمانی gamma=0/12 و میزان پ یش بینی اشتیاق کاری از طریق سبک رهبری، فرهن گ سازمانی و خودکارآمدی gamma=0/17 بود . همچنین بین خود -کارآمدی و اشتیاق کاری در بین کارکنان زن و مرد دانشگاه تفاوت معناداری به دست نیامد.