نقش میانجی گری خوددلسوزی در رابطه ی بین علائم وسواس فکری عملی با احساس گناه پرستاران

هدف: رفتارهای وسواسی در شرایط گوناگون می تواند تجربه های احساسی متفاوتی را سبب گردد، بنابراین  این پژوهش با هدف بررسی نقش میانجی گری خوددلسوزی در رابطه ی بین علائم وسواس فکری عملی با احساس گناه پرستاران انجام شد.روش:  پژوهش توصیفی از نوع همبستگی مبتنی بر روش مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه پژوهش حاضر را تمامی 486 پرستار زن شهر گرگان در بیمارستان های دولتی بودند. در این پژوهش برای تعیین حجم نمونه با توجه به تعداد متغیرهای مشاهده شده و تخصیص ضریب 20 برای هر متغیر مشاهده شده 340  نفر به عنوان حجم نمونه به روش دردسترس  انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری داده ها شامل، پرسشنامه احساس گناه کوگلر و جونز (1992)، پرسشنامه وسواس فکری عملی هاجسون و راچمن (1977) و پرسشنامه خوددلسوزی ریس و همکاران (2011) بودند.یافته ها: یافته ها نشان داد روابط معنا داری بین علائم وسواس فکری عملی پرستاران و خوددلسوزی با احساس گناه وجود داشت و مدل پژوهش تایید شد و به طور کلی 57 درصد از احساس گناه توسط علائم وسواس فکری عملی پرستاران و خوددلسوزی قابل تبیین می باشد. همچنین متغیرهای علائم وسواس فکری عملی پرستاران و خوددلسوزی بر احساس گناه اثر مستقیم معنادار دارند و مسیر غیر مستقیم علائم وسواس فکری عملی پرستاران با میانجی گری خوددلسوزی بر احساس گناه تایید گردیده شد.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش بر ضرورت نقش رفتارهای وسواسی پرستاران بر تجربه احساس گناه تاکید نمود که می تواند دلالت های کاربردی برای درمان گران و مشاوران در جهت کاهش احساس گناه با توجه به در نظر گرفتن ابعاد خوددلسوزی در پرستاران ارایه دهد.

The role of mediating self-compassion in the relationship between the symptoms of obsessive-compulsive disorder with nurses’ guilty feelings

Aim: Obsessivecompulsive behaviors in different conditions can lead to different emotional experiences. Therefore, this research was conducted with the aim of investigating the role of mediating selfcompassion in the relationship between the symptoms of obsessivecompulsive disorder with nurses’ guilty feelings. Methods: A descriptive study was a correlation type based on the structural equation modeling method. The research population was all 486 nurses of Gorgan women in governmental hospitals. In this study, 340 nurses were selected as the sample size by available method to determine the sample size according to the number of observed variables and the allocation of coefficient 20 for each variable observed. Data collection tools consisted of Kugler and Jones guilty questionnaires (1992), Hodgson Rachman Rachman ObsessiveCompulsive Inventory (1977) and Raes and et al selfcompassion Questionnaire (2011). Results: Findings showed that there was a significant relationship between the symptoms of obsessivecompulsive disorder and selfcompassion with guilt and the research model was confirmed. Overall, 57% of the feelings of guilty were explained by the symptoms of nurses’ obsessivecompulsive disorder and selfcompassion syndrome. Also, the variables of nurses obsessivecompulsive symptoms and selfcompassion had a direct effect on the feeling of guilt. The indirect pathway of nurses’ obsessivecompulsive symptoms was confirmed by selfcompassion on guilty feelings. Conclusion: The results of this study emphasized the necessity of the role of nurses’ obsessive behaviors on the experience of guilty feelings, which can provide implications for therapists and counselors in reducing guilty feelings considering the dimensions of selfmeditation in nurses.