ارائه مدل فرآیندی شایسته‌سالاری در نظام اداری با رویکرد بهسازی منابع انسانی در دانشگاه علوم پزشکی گلستان

هدف: پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل فرآیندی شایسته‌سالاری در نظام اداری با رویکرد بهسازی منابع انسانی در دانشگاه علوم پزشکی گلستان انجام گرفت. روش: این پژوهش از نظر هدف کاربردیتوسعه‌ای و با رویکرد اکتشافی انجام گرفته است. جامعه آماری شامل خبرگان دانشگاهی و سازمانی به تعداد 35 نفر و مدیران دانشگاه علوم پزشکی گلستان به تعداد 513 نفر بوده که تعداد 220  نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. داده‌ها به وسیله پرسشنامه‌های استاندارد با روایی و پایایی مناسب جمع‌آوری گردید. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و مدل‌یابی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد 23 شاخص‌ با 7 مولفه شایسته‌خواهی، شایسته سنجی، شایسته‌گزینی، شایسته‌گیری، شایسه‌گماری، شایسته‌داری و شایسته‌پروری برای مدل شایسته‌سالاری شناسایی و تایید شد. 18 شاخص با 5 مولفه آموزش، کارراهه شغلی، ارزیابی عملکرد، انضباط و نظام پاداش برای مدل بهسازی منابع انسانی شناسایی و تایید شد. همچنین 8 متغیر تعهد سازمانی، جامعه‌پذیری، توانمندسازی، انعطاف‌پذیری، توان تصمیم‌گیری، انگیزش، نظارت و اخلاق کاری بعنوان متغیرهای میانجی مدل شناسایی گردید. نتیجه گیری: بنابراین شایسته سالاری یک فلسفه و نگرش مدیریتی است که در آن منابع انسانی با توجه به تلاش و توانایی ذاتی شان در جایگاه خود در نظر گرفته می شوند.

present a meritocratic process model in administrative system with human resources improvement approach at Golestan University of Medical Sciences

Objective: The purpose of this study was to present a meritocratic process model in administrative system with human resources improvement approach at Golestan University of Medical Sciences. Method: This research is an applieddevelopmental research with an exploratory approach. The statistical population consisted of academic and organizational experts (n = 35) and managers of Golestan University of Medical Sciences (n = 513). 220 individuals were selected through simple random sampling. Data were collected using standard questionnaires with appropriate validity and reliability. Descriptive statistics and structural equation modeling were used for data analysis using SPSS software version 25 and Lisrel version 8.8 software. Findings: The results showed that 23 indices with 7 components of meritocracy, meritocracy, merit selection, meritocracy, aptitude, meritocracy and meritocracy were identified and approved for the meritocracy model. Eighteen indicators were identified and validated with 5 components of training, career, performance evaluation, discipline and reward system for HRM model. Also, eight variables of organizational commitment, socialization, empowerment, flexibility, decision making, motivation, supervision and work ethic were identified as mediating variables of the model. The results of the situation analysis showed that the dimensions of the model in the administrative system were higher than the average level and were at the appropriate level. Conclusion: Therefore, meritocracy is a management philosophy and attitude in which human resources are considered in terms of their inherent effort and ability.