پیش بینی فرسودگی عاطفیبر اساس سایش ‌اجتماعی و تعارض کار-خانواده در معلمان ابتدایی شهر کرمان

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه بین سایش اجتماعی و تعارض کار- خانواده با فرسودگی عاطفی معلمان ابتدایی کرمان بود. پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلمان دوره ابتدایی شهر کرمان به تعداد 1600 نفر (1200 زن و 400 مرد) بود. حجم مطلوب نمونه با توجه به فرمول کوکران 310 نفر بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای 232 زن و 78 مرد به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های سایش ‌اجتماعی دافی و همکاران (2002)، تعارض کار خانواده کارلسون و همکاران (2000) و فرسودگی عاطفی مسلچ (1985) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که بین سایش اجتماعی، سایش همکار و سایش سرپرست با فرسودگی عاطفی معلمان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (0.05≥p). همچنین، بین تعارض کار خانواده و تعارض خانواده کار با فرسودگی عاطفی معلمان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (0.05≥p). علاوه ‌بر این، سایش اجتماعی و تعارض کار خانواده در مجموع قادرند 56.6 درصد از تغییرات فرسودگی عاطفی معلمان دوره ابتدایی را به‌طور معنی‌داری پیش‌بینی کنند (0.566=r2). با توجه به نتایج پژوهش می‌توان بیان کرد معلمانی که سایش اجتماعی و تعارض کار خانواده در آنها کم‌تر است، از سطح فرسودگی عاطفی پایین‌تری برخوردارند.