مقایسه مثبت‌اندیشی، رضایت شغلی و کیفیت زندگی حرفه‌ای دریانوردان و کارمندان خشکی شرکت ملی نفتکش ایران

هدف: هدف پژوهش مقایسه مثبت‌اندیشی، رضایت شغلی و کیفیت زندگی حرفه‌ای در دریانوردان و کارمندان خشکی شرکت ملی نفتکش ایران بود. روش: طرح پژوهش توصیفی از نوع علیمقایسه‌ای و جامعه آماری شامل تمام دریانوردان شرکت ملی نفتکش ایران در بهار سال 1394 به تعداد 2400 نفر و تمام کارمندان مرد خشکی شرکت نفتکش ایران در بهار سال 1394 به تعداد 420 نفر بود که از میان آن‌ها 150 دریانورد به روش نمونه‌برداری تصادفی ساده و 240 کارمند خشکی به روش نمونه‌برداری هدفمند انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسش‌نامه‌های مثبت‌اندیشی اینگرام و وینسکی (1999)، رضایت شغلی اسمیت، کندال و هیولین (1969) و کیفیت زندگی حرفه‌ای تیموسی، پدروسو، فرنسیسکو و پیلاتی (2008) بود. یافته‌ها: تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد دریانوردان در رضایت شغلی میانگین بالاتری را نسبت به کارمندان خشکی کسب کردند. ولی تفاوت معناداری بین مثبت‌اندیشی و کیفیت زندگی حرفه‌ای دریانوردان و کارمندان خشکی دیده نشد. نتیجه‌گیری: رضایت شغلی گذشته از کیفیت زندگی حرفه‌ای و سبکهای تفکر مانند مثبت‌اندیشی از عوامل بسیار زیادی از جمله مزایا و حقوق دستمزد افراد تاثیر میپذیرد. بنابراین می‌توان در افزایش رضایت شغلی کارکنان با مشاغل سخت مانند دریانوردی عوامل تاثیرگذار بر رضایت شغلی مانند حقوق و مزایا را هدف قرار داد.