تاثیر فرآیند پلت بر هضم پذیری و ویسکوزیته پلی ساکاریدهای غیرنشاسته ای

بتاگلوکان ها و آرابینوزایلان ها حاوی کربوهیدرات هایی معروف به پلی ساکاریدهای غیر نشاسته ای هستند که علاوه بر اینکه آنزیم های هضم کننده آنها توسط طیور تولید نمی شود بلکه به دلیل محلول بودن در آب و جذب آب، چسبندگی و ویسکوزیته موادهضمی را در روده کوچک افزایش داده و باعث اختلال در هضم سایر مواد مغذی در روده نیز می‌شوند. از اثرات منفی این پلی ساکاریدهای غیرنشاسته ای محلول در آب می توان به کاهش سرعت عبور خوراک، کاهش مصرف خوراک، مشکلات کیفیت بستر، افزایش مصرف آب، افزایش تکثیر باکتری ها در دستگاه گوارش و تغییرات در محیط روده باریک و سکوم میباشد. باافزایش دمای کاندیشنینگ پلت ، ویسکوزیته جیره غذایی افزایش می یابد و این به افزایش حلالیت پلی ساکاریدهای غیرنشاسته ای نسبت داده میشود. گزارش شده که اثر منفی دمای کاندیشنینگ پلت بر افزایش ویسکوزیته مسئول اصلی عملکرد ضعیف در پرندگانی است که با جیره های غذایی پلت شده در دمای بالای کاندیشنر تغذیه شده بودند. دلیل این فرضیه نیز این بود که افزودن آنزیم زایلاناز توانست به طور قابل توجهی عملکرد پرندگان تغذیه شده با جیره های غذایی با ویسکوزیته بالاتر را بهبود بخشد، اما نتوانست عملکرد پرندگانی را که با جیره ای که پلت شده و حتی کمترین ویسکوزیته را داشتند، بهبود بخشد. افزایش دمای کاندیشنینگ میتواند فعالیت آنزیم های درون زادی و میکروبی را نیز در خوراک تخریب ‌کند، بنابراین از این طریق، بدون توجه به حتی غلظت بالای کربوهیدرات های محلول نیز، امکان افزایش ویسکوزیته در جیره های غذایی کاندیشن شده در دماهای بالاتر وجود دارد.