تعیین انرژی قابل سوخت وساز ظاهری سیلاژ ذرت خام و فرآوری شده با میکرونایز در شترمرغ

آزﻣﺎﯾﺸﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر برآورد انرژی قابل متابولیسم ظاهری و انرژی قابل متابولیسم ظاهری تصحیح شده برای ازت (amen) در سیلاژ ذرت و اﺛﺮ فرآوری حرارتی بر انرژی قابل متابولیسم ظاهری و انرژی قابل متابولیسم ظاهری تصحیح شده برای ازت (amen) در ﺳﻄﻮح ﻣﺨﺘﻠﻒ جایگزینی در ﺟﻮﺟﻪ‌ﻫﺎی شترمرغ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. آزﻣﺎﯾﺶ با تعداد 16 قطعه شترمرغ ﺑﺎ 4 ﺗﯿﻤﺎر ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻓﺎﮐﺘﻮرﯾﻞ 2×2 (2 ﺳﻄﺢ ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻨﯽ سیلاژ ذرت با جیره مرجع : 15، 30 در ﺻﺪ × 2 ﺳﻄﺢ نوع فرآوری سیلاژ ذرت : ساده و میکرونایز) ﺑﺎ 4 ﺗﮑﺮار و 1ﻗﻄﻌﻪ ﺟﻮﺟﻪ نر با سن 5/4 ماه در هر تکرار در ﻗﺎﻟﺐ ﻃﺮح ﮐﺎﻣﻼًﺗﺼﺎدﻓﯽ اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ. در این تحقیق ﻣﺼﺮف سیلاژ ذرت میکرونایز باعث ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻣﻌﻨﯽداری بر افزایش انرژی قابل متابولیسم ظاهری شد اﻣﺎ سطح جایگزینی سیلاژ ذرت اثر معنی‌داری بر انرژی قابل متابولیسم ظاهری نداشت. همچنین میزان انرژی قابل متابولیسم (ame) و انرژی قابل متابولیسم ظاهری تصحیح شده برای ازت (amen) سیلاژ ذرت خام به ترتیب 2283، 2258 و سیلاژ ذرت میکرونایز شده 2426، 2407 برآورد شد. ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﻠﯽ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن داد که فرآوری (میکرونایز) سبب افزایش انرژی قابل متابولیسم ظاهری و انرژی قابل متابولیسم ظاهری تصحیح شده برای ازت در سیلاژ ذرت شد.