مقایسه استفاده از امولسیفایر تجاری و نمک های صفراوی بر خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی

هدف از این مطالعه مقایسه استفاده از امولسیفایر تجاری و نمک های صفراوی بر خصوصیات لاشه و وزن اندام های داخلی جوجه-های گوشتی بود. 300 قطعه جوجه گوشتی یک روزه راس 308 به 5 تیمار و 6 تکرار با 10 پرنده در هر تکرار تقسیم شدند. پنج تیمار آزمایشی شامل: تیمار 1) جیره شاهد بر پایه ذرت و کنجاله سویا، تیمار 2) جیره پایه حاوی امولسیفایر، تیمار 3) جیره پایه حاوی 05/0 درصد اسید صفراوی، تیمار 4) جیره پایه حاوی 1/0 درصد اسید صفراوی و تیمار 5) جیره پایه حاوی 2/0 درصد اسید صفراوی بودند. خصوصیات لاشه در سن 42 روزگی اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که چربی شکمی نیز هنگام استفاده از 1/0 درصد اسید صفراوی به طور معنی دار کاهش یافت (05/0>p). پرندگان تیمار تغذیه شده با جیره حاوی امولسیفایر وزن سنگدان بالاتری نسبت به پرندگان دریافت کننده 5/0 درصد صفرا داشتند (05/0>p). وزن نسبی ژژنوم در پرندگان تغذیه شده با امولسیفایر تجاری و 5/0 درصد صفرا کمتر از بقیه پرندگان بود (05/0>p). به طور کلی مشخص شد که مصرف 1/0 درصد اسیدهای صفراوی در جیره باعث بهبود عملکرد لاشه جوجه های گوشتی می شود.