اثرات افزودن آنزیم زایلاناز و اندازه ذرات ذرت بر عملکرد در جوجه های گوشتی سویه راس 308

در این آزمایش از تعداد 1152 قطعه جوجه نر و ماده به مدت 42 روز استفاده گردید. در هر قفس به تعداد مساوی (8 قطعه) جوجه های نر و ماده استفاده شد. این طرح در قالب آزمایش فاکتوریل (دو عامل الک و آنزیم) با طرح پایه کالا تصادفی انجام شد. استفاده از الک ها به صورتی بود که در دوره استارتر (1 تا 11 روزگی) از دو الک 2 و 3 میلی متری استفاده شد و سپس در دوره رشد (12 تا 24 روزگی) و پایانی (25 تا 42 روزگی) تکرار های الک 2 و 3 میلی متری به الک های 3، 3 و 6 به میزان مساوی و الک 6 میلی متری اختصاص داده شد. از ابتدای دوره تا انتهای دوره پرورشی از دو سطح صفر و 100 گرم آنزیم اکوناز (زایلاناز) در تن استفاده شد. نتایج نشان دادند در دوره 12 تا 24 روزگی استفاده از آنزیم زایلاناز موجب بهبود در ضریب تبدیل جوجه های دریافت کننده آنزیم نسبت به جوجه هایی که از آنزیم استفاده نکردند گردید. اما اثر آنزیم در دوره های رشد و پایانی بر دیگر پارامتر های عملکردی اثر معنی داری نداشت. اثر اندازه ذرات مختلف نیز در کل دوران پرورش معنی دار نبود. بنابراین بدون توجه به اندازه ذرات مختلف جیره افزودن آنزیم زایلاناز می تواند موجب بهبود عملکرد جوجه های گوشتی در دوره رشد گردد.