جایگاه فقهی حقوقی عقد مرابحه و آثار آن در رویه بانکداری اسلامی

مرابحه به معنای سود به سود کردن و چیزی را با سود فروختن است و از نظر فقهی مرابحه یکی از انواع عقد بیع است. در عقد بیع فروشنده کالا یا مالی را می‌فروشد و خریدار نیز آن مال را به قیمتی که با فروشنده توافق نموده می‌خرد. در مورد عقد بیع مبانی تعیین قیمت مبیع و نحوه پرداخت آن است. اساس حقوقی بیع مرابحه آن است که قیمت مبیع بر اساس سود مشخصی اضافه بر قیمت تمام شده مبیع تعیین می‌گردد. لذا ضرورت دارد که خریدار از قیمت تمام شده مبیع برای فروشنده و میزان سودی که اضافه بر آن از وی گرفته خواهد شد اطلاع داشته باشد. در مورد نحوه محاسبه سود بر اصل سرمایه و نیز سود حاصل از معاملات اوراق مرابحه نظریات متفاوتی وجود دارد. از آن جمله: باید سود را فقط بر اصل سرمایه لحاظ، سود مرابحه را به‌عنوان جزیی از سرمایه محسوب شود. مرابحه در حقیقت توافق درباره معامله خرید و فروش برای تامین مالی دارایی است که در آن، هر دو طرف از هزینه‌ها و حاشیه سود، اطلاع دارند و آن را قبول کردهاند. اوراق مرابحه یکی از ابزارهای تامین مالی است در انتشار اوراق مرابحه عناصر حقیقی و حقوقی متعدد حضور دارند.