روش های حل و فصل اختلافات نام دامنه با تاکید بر رویه قضایی

قلمرو حقوق بین الملل روز به روز گسترده تر می شود و به موضوعات جدیدی می پردازد که از آن جمله است اختلافات مربوط به حضور و فعالیت اشخاص خصوصی در عرصه بین المللی با گسترش فن آوری اطلاعات، سازمانهای بین المللی عهده دار حل و فصل اختلافات ناشی از بکارگیری فن آوری اطلاعات شده اند. در زمان حاضر اسم دامنه domain name برای اشخاصی که بالاخص در سطح بین المللی در زمینه های گوناگون فعالیت دارند واژه ای آشناست. در دنیای مجازی که بوسیله اینترنت می توان وارد آن گردید اشخاص اعم از حقیقی و یا حقوقی دارای نام و نشانی می باشند که استفاده کنندگان از اینترنت در زمینه های مختلف می توانند با استفاده از آن به آنها دسترسی پیدا نمایند. مسلما وقتی تعارض در حقوق و منافع پیش آید طرح دعوا در مسایل مذکور اجتناب ناپذیر است. این تعارضات و اختلافات موجب شده در سطح بین المللی سازمان هائی جهت ساماندهی به رسیدگی این قبیل اختلافات بوجود آید و مقرراتی هم بصورت مدون به منظور حاکمیت بر حل و فصل این گونه اختلافات شکل گیرد. از نظر تحلیل حقوقی، حق بر نام دامنه، حقی مالی، قابل اختصاص و تملیک، منقول، دینی و خصوصی محسوب می‌شود. امروزه سازمان جهانی مالکیت معنوی(wipo) به عنوان یک سازمان بین المللی یکی از مهمترین مراجع حل و فصل اختلافات ناشی از ثبت اسامی دامنه می باشدو udrp هم مقرراتی است که توسط icann تصویب شده و برای اعمال در حل و فصل اختلافات مذکور بکار می رود. این مراجع اختلافات را از طریق داوری حل و فصل می کنند و آراء قابل توجه و مفیدی هم تاکنون صادر گردیده است.در نتیجه هنگامی که نام دامنه به منظور آدرس‌دهی پایگاه اطلاعاتی مورد نظر متقاضی در فضای مجازی به ثبت می‌رسد،‌ تردیدی در «انحصاری بودن حق دارنده نام» به جهت حقوق ناشی از قرارداد منعقده وجود ندارد. روش این تحقیق توصیفی-تحلیلی می باشد.