تربیت اخلاقی و جایگاه آن در تعلیم و تربیت

تربیت اخلاقی به معنای آموزش و پرورش ارزش‌ها، اصول و نیازهای اخلاقی در فرد است. این نوع تربیت به فراگیری اصول اخلاقی، توانایی تفکر اخلاقی، تقویت خویشتن‌داری و تعالی اخلاقی، توجه به مسائل اجتماعی و اخلاقی، توانایی تصمیم‌گیری اخلاقی و عمل به طور اخلاقی توجه دارد. جایگاه تربیت اخلاقی در تعلیم و تربیت بسیار حائز اهمیت است. زیرا اخلاق و ارزش‌های اخلاقی نقش بسیار مهمی در ساختار و عملکرد جامعه و فرد ایفا می‌کنند. تربیت اخلاقی به فرد ابزارها و مهارت‌های لازم را می‌دهد تا در مواجهه با تحدیدهای اخلاقی، تصمیم‌های صحیح و اصولی بگیرد. که شامل توانایی‌های تفکر اخلاقی، تشخیص مسیرهای اخلاقی و پاسخگویی به مسائل اخلاقی پیچیده است. در این راستا در پژوهش حاضر به بررسی ابعاد این تربیت و جایگاه آن در نظام آموزشی پرداخته می شود.