مطالعه تطبیقی اثرات کیفیت زندگی کاری کارکنان بر توانمند سازی نیروی انسانی در سازمان اتوبوسرانی (مورد مطالعه: کارکنان اتوبوسرانی کاشان و شاهین شهر)

هدف از تحقیق حاضر، انجام مطالعه تطبیقی اثرات کیفیت زندگی کاری کارکنان بر توانمندسازی نیروی انسانی در سازمان اتوبوسرانی کاشان و کارکنان اتوبوسرانی شاهین شهر بود. روش انجام این پژوهش،‌ پیمایشی و از نظر هدف، کاربردی است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه کارمندان سازمان اتوبوسرانی کاشان و کارمندان اتوبوسرانی شاهین شهر است. حجم نمونه کل برای هر دو سازمان 264 نفر تعیین شد که به طور برابر برای هر سازمان اتوبوسرانی(کاشان و شاهین شهر) 132 نفر در نظر گرفته شد. روش نمونه گیری در این پژوهش شامل نمونه گیری تصادفی طبقه ای بوده که از طبقه کارکنان به تعداد متناسب با حجم جامعه آماری انتخاب می گردند. در تحقیق حاضر از دو پرسشنامه استفاده خواهد گردید: پرسشنامه کیفیت زندگی کاری کارکنان والتون و پرسشنامه توانمندسازی نیروی انسانی. ضریب آلفای بدست آمده در این مطالعه برای متغیرهای کیفیت زندگی کاری و توانمندسازی نیروی انسانی به ترتیب 952/0 و 848/0 بوده است. نتایج یافته های تحقیق نشان می دهد که، کیفیت زندگی کاری بر توانمندسازی نیروی انسانی در سازمان اتوبوسرانی کاشان و شاهین شهر تاثیر معناداری دارد. همچنین نتایج نشان داد که، ﭘﺮداﺧﺖ ﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪ و ﮐﺎﻓﯽ، محیط ﮐﺎر اﯾﻤﻦ و ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ، تامین ﻓﺮﺻﺖ رﺷﺪ و امنیت ﻣﺪاوم، قانونگرایی در سازمان، وابستگی اجتماعی زندگی کاری، فضای کلی زندگی، یکپارچگی و انسجام اجتماعی و توسعه قابلیت های انسانی بر توانمندسازی نیروی انسانی در سازمان اتوبوسرانی کاشان و شاهین شهر تاثیر معناداری دارد.