|
|
بررسی همگرایی بهرهوری و توسعه مالی در صنایع کارخانهای ایران ( رهیافت همگرایی سیگما)
|
|
|
|
|
نویسنده
|
سلیمانی محدثه ,طایی حسن ,محمدی تیمور
|
منبع
|
اقتصاد مالي - 1395 - دوره : 10 - شماره : 37 - صفحه:127 -147
|
چکیده
|
سیاستگذاری برای گسترش صنایع کارخانهای، یکی از مهمترین ارکان سیاستگذاریهای توسعه صنعتی کشور محسوب میشود؛ چراکه کشور در راستای توسعه صنعتی و افزایش بهرهوری، به توسعه مالی و در نتیجه رشد اقتصادی خواهد رسید. به عبارت دیگر شاخصهای توسعه مالی بر شاخصهای بهرهوری و تجمیع سرمایه اثر میگذارد و نتیجه رشد اقتصادی را متاثر میسازد. در این میان سوال اساسی چگونگی تحقق بهرهوری در صنایع گوناگون است و اینکه آیا بهرهوری در بین فعالیتهای صنعتی به سوی همگرایی پیش میرود؟ سوال اصلی این مطالعه این است که آیا شکاف بین سطوح بهرهوری کل عوامل تولید، بهرهوری سرمایه و نیروی کار در میان صنایع کارخانهای ایران عاملی تعیینکننده برای همگرایی سیگما است یا خیر؟ به عبارت دیگر آیا پیشرفت یک صنعت کارخانهای خاص عاملی در جهت پیشرفت سایر صنایع کارخانهای، توسعه مالی و در نتیجه رشد و توسعه اقتصادی خواهد بود یا خیر؟ در این مطالعه بهرهوری جزئی سرمایه و نیروی کار به صورت نسبت تولید به نهاده مورد نظر و بهرهوری کل عوامل تولید با شاخص دیویژیا اندازهگیری شده و رابطه بین آنها و همگرایی سیگما در میان صنایع کارخانهای ایران طی سالهای 1386-1373مورد بررسی قرار گرفته است. برای پاسخگویی به این سوال در صدد آزمون این فرضیه هستیم که «متوسط پراکندگی سطوح بهرهوری کل عوامل تولید، موجودی سرمایه و نیروی کار در صنایع کارخانهای ایران از میانگین آنها در کل صنایع در حال کاهش است» و با استفاده از دادههای تابلویی به آزمون فرضیه همگرایی سیگما پرداخته شده است. نتایج آزمونها نشان میدهد در میان صنایع کارخانهای ایران شواهدی دال بر همگرایی سیگما وجود ندارد.
|
کلیدواژه
|
رشد اقتصادی، بهرهوری جزئی، بهرهوری کل عوامل تولید،tfp، شاخص دیویژیا، همگرایی سیگما، توسعه مالی.
|
آدرس
|
دانشگاه علامه طباطبایی, ایران, دانشگاه علامه طباطبایی, دانشکده اقتصاد, ایران, دانشگاه علامه طباطبایی, دانشکده اقتصاد, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|