نااطمینانی تورمی و رشد اقتصادی در ایران

تورم یا به عبارتی افزایش سطح عمومی قیمتها از جمله متغیرها مهم و تاثیرگذار در اقتصاد هر کشور است که در مقاطع مختلف و به ویژه در نرخهای بالا اثرات نامطلوب و زیان باری بر اقتصاد کشورها تحمیل کرده است. اما اصلی ترین و مهمترین زیان ناشی از تورم عدم اطمینان از مقدار نرخ آن در آینده است. علاوه بر علل اقتصادی چون شوک های برون زا، تورم، نوسانات نرخ ارز، سایر عوامل نیز می تواند عاملین اقتصادی را در شرایط نامطمین قرار دهد به عنوان مثال بی ثباتی ناشی از جنگ و بی تفاوتی مردم نسبت به تصمیمات اقتصادی و به طور کلی هر تصمیم یا سیاستی که باعث ایجاد فضای نااطمینانی در اقتصاد شود، روی نااطمینانی تورم موثر است. در این مقاله با استفاده از منطق فازی به محاسبه میزان نااطمینانی تورم طی سالهای1386- 1358 پرداخته ایم که دو متغیر ورودی (نهاده ) مورد استفاده، تورم و نرخ رشد پول هستند. سپس جهت بررسی تاثیر نااطمینانی تورمی بر رشد اقتصادی در دوره مذکور از مدل رشد روبرت و الکساندر استفاده کرده ایم. نتایج حاصل از روش ols بکار گرفته شده برای برآورد الگوهای یاد شده حاکی از آن است که نااطمینانی تورم اثر معنی داری بر رشد اقتصادی‏ نداشته است. اثر مثبت سهم سرمایه‏گذاری و سهم صادرات در تولید ناخالص داخلی واقعی بر رشد اقتصادی و معنا دار نبودن، سهم عرضه نیروی کار فعال و سهم هزینه‏های بخش دولتی از دیگر نتایج حاصل از برآورد‏ می‏باشد. نکته مهمی که در اینجا میتوان به آن اشاره کرد این است که، اندازه گیری و مشخص کردن مقدار دقیق نااطمینانی تورمی و بررسی رابطه بین آن و تاثیرگذاریش بر سایر متغیرها می تواند راهکارهای مناسبی در اختیار عوامل تاثیر پذیر، در اتخاذ تصمیمات درست آنها قرار دهد.