برآورد و تحلیل مقایسه ای شاخص های اقتصادی – اجتماعی در مناطق شهری استان های ایران طی سرشماری سال 1390 (رویکرد تحلیل مولفه های اصلی)
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
شهنازی کریم ,انتظار الناز
|
|
منبع
|
اقتصاد مالي - 1398 - دوره : 13 - شماره : 46 - صفحه:217 -239
|
|
چکیده
|
در سال های اخیر تلاشهای بسیاری در جهت بهبود و جامعترکردن شاخصهای اقتصادی اجتماعی انجام گرفته است، به اینصورت که اخیراً محققان به جای استفاده از شاخصهای اقتصادی اجتماعی فردی به شاخصهای ترکیبی روی آورده اند. هدف این مطالعه بررسی وضعیت اقتصادی – اجتماعی استانها از بعد آموزش، مسکن، درآمد، حرفه شغلی و اشتغال می باشد و بنابراین امتیاز شاخصهای اقتصادی اجتماعی برای تمامی استانها در سرشماری سال 1390 با استفاده از روش تحلیل مولفههای اصلی محاسبه گردیده است. نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که در سرشماری 1390 استان تهران در تمامی شاخصهای اقتصادی اجتماعی به عنوان برخوردارترین استان محسوب می شود و استان سیستان و بلوچستان در شاخص محرومیت اقتصادی – اجتماعی نسبی و شاخص مزیت و محرومیت اقتصادی اجتماعی نسبی به عنوان محرومترین استان شناخته شد و همچنین محرومترین استان در شاخص منابع اقتصادی، استان چهار محال بختیاری می باشد و استان کردستان نیز از نظر شاخص آموزش و حرفه شغلی به عنوان محروم ترین استان معرفی شد.
|
|
کلیدواژه
|
شاخص اقتصادی–اجتماعی، تحلیل مولفههای اصلی، مزیت، محرومیت
|
|
آدرس
|
دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه, گروه اقتصاد, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه, گروه اقتصاد, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
entezar_elnaz@yahoo.com
|
|
|
|
|
|
|