مروری بر فعال سازی پرسولفات از طریق چار جهت تولید رادیکال سولفات

آب سالم و تمیز یک اصل حیاتی در زندگی انسان ها،گیاهان و حیوانات محسوب می شود و کیفیت این منبع ارشمند تاثیر زیادی در زندگی روزمره موجودات زنده دارد. رشد روزافزون جمعیت، صنعتی شدن جوامع و افزایش مصرف محصولات دارویی به دنبال افزایش بیماری ها، منجر به آلودگی همه‌جانبه محیط‌زیست و ورود آلاینده‌های آلی و نوظهور مختلف از جمله رنگ‌ها، داروها، محصولات مراقبتی شخصی، آفت‌کش‌ها و موارد این‌چنینی به منابع آبی شده است که یک خطر بزرگ برای موجودات زنده محسوب می‌شود. از سوی دیگر کمبود منابع آب آشامیدنی و منابع زیرزمینی جهت دسترسی به آب تمیز، سبب شده است تا توجه به تصفیه آب‌های آلوده از اهمیت بالایی برخوردار شود. مهمترین هدف تصفیه آب های آلوده و فاضلاب ها تبدیل آلاینده های آلی به ملکول های ساده، بی خطر و غیر آلی است که معدنی سازی نامیده می شود. روش های مختلفی جهت تصفیه و از بین بردن آلاینده های موجود در آب وجود دارد که از جمله آن ها می توان به روش‌های جداسازی فیزیکی (غشاها، جاذب‌ها، ته‌نشینی و غیره)، تجزیه بیولوژیکی (لجن فعال، تثبیت و غیره) و تبدیل شیمیایی (اکسیداسیون، تبادل یونی، خنثی‌سازی و غیره) ولی برخی از این روش های مرسوم در حذف آلاینده های نوظهور موفق نبوده و عملکرد مناسبی از خود نشان نمی دهند. در این بین روش‌های اکسیداسیون پیشرفته از جمله روش‌هایی هستند که برای ازبین‌بردن چنین آلاینده‌های مقاوم و نوظهور پیشنهاد شده است. اخیراً اکسیداسیون پیشرفته بر پایه رادیکال سولفات، باتوجه‌به نتایج مطلوبی که جهت ازبین‌بردن آلاینده‌های نوظهور و آلی از خود به ثبت رسانده است، موردتوجه بیشتری قرار گرفته است. روش های مختلفی برای فعال سازی پرسولفات ها به عنوان منابع تولید رادیکال سولفات وجود دارد به همین دلیل بهره مندی از روشی که در کنار کارامدی بالا، هزینه آلودگی ثانویه کمتری نیز داشته باشد مورد توجه است. استفاده از مواد بر پایه کربن از جمله چار ها (هیدروچار و بیوچار) اخیرا در این زمینه مورد توجه قرار گرفته اند.