بررسی ماهیت رمزارز و ارز دیجیتال و تاثیر آن بر توسعه فناوری های پولی

با گسترش فناوری های نوین دیجیتال، تحول در نظام های مالی و پولی اجتناب ناپذیر شده است. رمزارزها و ارزهای دیجیتال به عنوان نوآوری های با قابلیت های چشمگیر، جایگاه ویژه ای در مبادلات اقتصادی پیدا کرده اند و ارزش بازار آنها در آوریل 2024 به 2.5 تریلیون دلار رسیده است. این پژوهش با هدف شناسایی و تحلیل ماهیت حقوقی رمزارزها و ارزهای دیجیتال و بررسی تاثیر آنها بر توسعه فناوری های پولی انجام شده است. این مطالعه با روش تحلیلی -توصیفی و با استفاده از منابع کتابخانه ای و اسنادی، به بررسی ابعاد فنی، اقتصادی و حقوقی رمزارزها و ارزهای دیجیتال پرداخته است. پس از جمع آوری اطلاعات از منابع معتبرداخلی و خارجی، داده ها با رویکرد تحلیل محتوای کیفی مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج پژوهش نشان می دهد که ارزهای دیجیتال به صورت الکترونیکی ذخیره و منتقل می شوند و با استفاده از فناوری بلاکچین و دفترکل توزیع شده امنیت بالایی دارند. رمزارزها در یک تقسیم بندی بر اساس سه معیار قابلیت تبدیل، ساختار کنترل (متمرکز و غیرمتمرکز) و شیوه استفاده (کوین و توکن) طبقه بندی می شوند. از منظر فقهی، رمزارزها به عنوان دارایی های نامشهود شناخته می شوند که خرید و فروش آن ها بلامانع بنظر می رسد. همچنین مشخص گردید قانون مند کردن و تصویب یک ارز دیجیتال ملی می تواند با رعایت الزامات قانونی، در بستر بازار متشکل و با حمایت بانک مرکزی از یک سو به ثبات اقتصادی کمک کرده و از سوی دیگر، نگرانی های ناشی از رمزارزها مانند عدم ثبات، پول شویی و فقدان پشتوانه را کاهش دهد.