راهکارهای تقریب عقدوقصد در نظام بانکی ایران

تقریب عقد و قصد از مفاهیم کلیدی در نظام بانکی ایران است که نقش مهمی در انطباق قراردادهای بانکی با اصول فقهی و حقوقی ایفا می کند. از آنجا که در برخی موارد قصد طرفین با ماهیت و ساختار عقد سازگاری نداد، نیاز به شیوه هایی برای تفسیر و تطبیق این دو مفهوم احساس می شود. این موضوع به ویژه در قراردادهای بانکی، که پیچیدگی های خاص خود را دارند، اهمیت دو چندان می یابد. این پژوهش با استفاده از روش تحلیلی- توصیفی، چالش های موجود در زمینه تقریب عقد و قصد در قراردهای بانکی را شناسایی کرده و پیامدهای آنها را از منظر حقوقی و فقهی بررسی می کند. در این راستا ابتدا مفهوم تقریب عقد و قصد تبیین شده و سپس راهکارهای علمی برای انطباق آن ها با شرایط صحت عقد و الزامات شرعی ارائه گردیده است. نتایج این مطالعه نشان می دهد که شفاف سازی معیارهای حقوقی قصد، بازنگری در برخی مقررات نظارتی و طراحی الگوهای قراردادی منطبق با اصول فقهی می تواند به تحقق تقریب عقد و قصد در نظام بانکی ایران کمک کند. در پایان پیشنهادهای کاربردی برای بهبود قراردادهای بانکی ارائه شده است که می تواند در ارتقای کارآمدی و مشروعیت این قراردادها موثر باشد.