تحلیل سیاست جنایی ایران در قبال جرائم بانکی با تاکید بر پول‌شویی و رویکردهای بین‌المللی

زمینه: موضوع سیاست گذاری در قبال جرائم بانکی و راهبردهای پیشگیری و مقابله با آن جرائم، به ویژه بزه پول شویی در ابعاد بین المللی و داخلی کشورها از اهمیت خاص ی برخوردار است تا جایی که گروه اقدام مالی و حتی بانک تسویه بین المللی با عنایت به این استانداردها به رتبه بندی بانک ها و سبک های مترتب بر آن در کشورها مبادرت می کنند؛ هدف: ازاین رو هدف این مقاله تبیین سیاست گذاری های پولی و بانکی و شناسایی راهبردهای ملی ناظر بر جرائم بانکی باتکیه بر اسناد بین المللی است. روش: تحقیق حاضر بر اساس روش توصیفی و تحلیلی و بر پایه اسناد و منابع کتابخانه ای نگاشته شده است. در میان انواع راهبردهای ناظر بر جرائم، بانکی راهبرد سرکوبگرانه در سیاست گذاری های پولی و بانکی بیش از همه رواج دارد. نتیجه گیری:لیکن مطالعات جرم شناسانه نشان می دهد که سیاست جنایی واکنشی با محوریت کیفر انگاری برای ازبین بردن ریشه های جرائم بانکی سودمند نبوده است. راهبرد سرکوبگرانه با تفوق نظام کیفری و پاسخ گویی دولتی به جرائم بانکی بدون تغییر مدل مرجع در ایران راهبردی انطباقی بوده که با راهبرد انقطاعی سیاست جنایی فعال اسناد بین المللی دایر بر تغییر و جهش از مدل غالب دولتی به جامعه، سنخیتی ندارد.

strategies for combating financial and banking crimes

the subject of policy-making regarding banking crimes and strategies for preventing and combating these crimes, especially money laundering in both international and domestic contexts, holds particular importance. this significance is underscored by the fact that the financial action task force (fatf) and even the bank for international settlements assess banks and their related practices in countries based on these standards. therefore, the aim of this article is to elucidate monetary and banking policies and identify national strategies concerning banking crimes, with a focus on international documents. this research is based on descriptive and analytical methods and is derived from library documents and resources. among various strategies related to banking crimes, a repressive strategy is most prevalent in monetary and banking policies. however, criminological studies indicate that a reactive criminal policy centered on penalization has not been effective in eliminating the roots of banking crimes. the repressive strategy, which emphasizes the criminal justice system and state responses to banking crimes without altering the reference model in iran, has proven to be an adaptive strategy that does not align with the discontinuous strategy of active criminal policy advocated by international documents aimed at shifting from the dominant state model to a societal one.