شهر هوشمند و راهبرد سازگاری با تغییر اقلیم

امروزه در مواجهه با تغییرات اقلیمی گسترده، شهرها در سراسر جهان با چالش‌های بی‌سابقه‌ای روبرو شده‌اند که برطرف نمودن این چالش‌ها نیازمند راه‌حل‌های نوآورانه است. علاوه بر اینکه تغییرات اقلیمی به لحاظ شدت، تکرار و گستردگی روز به روز در حال افزایش هستند، رویکردهای برنامه‌ریزی شهری سنتی نیز کارآمدی خود را از دست داده و نیاز به تغییر اساسی در نحوه طراحی و مدیریت شهری بیشتر شده است. این تحول مستلزم استفاده از فناوری‌های هوشمند برای افزایش تاب‌آوری شهری و ترویج رویکرد توسعه پایدار است که بین نیازهای انسان، محیط طبیعی، محیط‌های شهری و رفاه اجتماعی تعادل ایجاد می‌کند. در این زمینه طی سالیان اخیر مفهوم شهر هوشمند مطرح شده است که بر به کارگیری گسترده فناوری اطلاعات و ارتباطات در زیرساخت‌های شهری تاکید می‌کند. مولفه‌های هوشمند به شهرها این امکان را می‌دهد تا با چالش‌های پیچیده ناشی از تغییرات اقلیمی به شکل مطلوب‌تری مقابله کنند. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی نقش شهر هوشمند در افزایش سازگاری و کاهش اثرات تغییرات اقلیمی است. این مطالعه به لحاظ هدف کاربردی و بر اساس روش توصیفی تحلیلی می‌باشد. داده‌ها و اطلاعات با روش مروری و مراجعه به منابع اسنادی و کتابخانه‌ای گردآوری شده است. یافته‌های پژوهش در دو بخش شامل راهبردهای سازگاری با تغییرات اقلیمی و راهبردهای کاهش اثرات تغییرات اقلیمی ارائه شده است. زیرساخت هوشمند، حمل و نقل پایدار، توسعه فضاهای سبز شهری، اقتصاد چرخشی، سیاست‌گذاری و حکمرانی، بهره‌وری انرژی، مدیریت منابع آب، جذب کربن، مشارکت عمومی و همکاری‌های بین‌المللی از جمله مهمترین‌ راهبردهای ارائه شده در این پژوهش است.