توسعه مدل گردشگری دریایی پایدار با بهره‌گیری از نوآوری‌های فناوری دیجیتال: رویکردی نوین برای جزایر ایران

این پژوهش به بررسی توسعه مدل گردشگری دریایی پایدار در جزایر ایران با استفاده از نوآوری‌های فناوری دیجیتال پرداخته است. با توجه به اهمیت روزافزون فناوری‌های دیجیتال در صنعت گردشگری، این تحقیق به تحلیل فرصت‌ها و چالش‌های پیش‌روی توسعه گردشگری در جزایر ایران پرداخته و بر نقش ذینفعان مختلف، از جمله دولت، بخش خصوصی، رسانه‌ها، جوامع محلی و دانشگاه‌ها در این حوزه تاکید دارد. روش تحقیق شامل مطالعه تطبیقی کشورهای پیشرو در این زمینه، از جمله سنگاپور، استرالیا و کره‌جنوبی، همراه با تحلیل آماری داده‌های کمی از منابع معتبر است. همچنین، از مدل معادلات ساختاری (sem) و روش ahp برای سنجش تاثیر متغیرهای کلیدی استفاده شده است. یافته‌ها نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های دیجیتال (β=0.72,p<0.01)، سیاست‌های حمایتی (β=0.65,p<0.05) و میزان پذیرش فناوری‌های دیجیتال (β=0.58,p<0.05) نقش مهمی در توسعه پایدار گردشگری دریایی دارند. تحلیل ahp نشان داد که سرمایه‌گذاری در سامانه‌های مدیریت مقصد دیجیتال با وزن 0.43 دارای بیشترین اولویت است. نتایج پژوهش پیشنهاد می‌کند که افزایش سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های دیجیتال، اجرای سیاست‌های حمایتی هدفمند و ارتقای سطح آگاهی و پذیرش فناوری‌های نوین در میان ذینفعان گردشگری دریایی می‌تواند موجب رشد پایدار این حوزه شود. یافته‌های این تحقیق می‌تواند به سیاست‌گذاران و فعالان صنعت گردشگری در تدوین راهبردهای کارآمد برای بهینه‌سازی گردشگری دریایی ایران کمک کند.