مطالعه تطبیقی کیفرهایِ تکمیلیِ پیشگیرانه و اصلاح محور در حقوق ایران و فرانسه

زمینه و هدف: مجازات تکمیلی، همانطور که از نام آن پیداست، شکلی از پاسخ کیفری نسبت به یک عمل مجرمانه است که اصولا با هدف پیشگیری-سزادهی و یا اصلاح و بازپروری، براساس قانون و از میان فهرست حصری تعیین شده، نسبت به مرتکب جرم تعیین و اعمال می گردد.روش: پژوهش حاضر به روش توصیفی- تحلیلی می‌باشد.یافته ها و نتایج: قانونگذار ایران در سال 1392، اگرچه با توسعه قلمرو مجازات تکمیلی به غیر تعزیرات، به قدرت مانور قاضی در ارایه یک پاسخ متناسب با رفتار مجرمانه افزود، لیکن از تعیین شرایط اجرای گونه های مختلف این مجازات ها در پرتو اصل قانونی بودن و کیفی بودن جرایم و مجازات ها غافل شد.قانونگذار فرانسه با توجه مشاهده کاستی های اجرای این نوع مجازت ها در عمل، تلاش کرد در اصلاحات مختلف، بگونه ای رفتار نماید تا قضات صادر کننده از یک سو و نیز بزهکار-بزه دیده  از سوی دیگر،در مواجه با اجرای آن با دشواری و در نهایت بی میلی روبرو نشوند.مطالعه این تحولات تطبیقی در حقوق فرانسه می تواند در مواردی راهگشای موانع توسل به این نوع ضمانت اجرای کیفری در حقوق ایران شود.

a comparative study of preventive and corrective supplementary punishments in iranian and french laws

field and aims: complementary punishment, as the name suggests, is a form of criminal response to a criminal act that basically, it is determined and applied to the perpetrator of the crime based on the law and from among the restricted list, with the purpose of prevention-sazadeh or correction and rehabilitation.method: the present research is descriptive-analytical.findings and conclusions: iran’s legislator in 2013, although by expanding the scope of supplementary punishments other than punishment, increased the judge’s maneuvering power in providing an appropriate response to criminal behavior, but from determining the conditions for the implementation of different types of these punishments in the light of the legal principle the presence and quality of crimes and punishments were neglected. considering the shortcomings of the implementation of this type of punishment in practice, the french legislator tried to act in a different way in various reforms so that the issuing judges on the one hand, as well as the offenders and victims on the other hand, faced with its implementation with difficulty and in the end, do not face reluctance. the study of these comparative developments in french law can in some cases open the way to the obstacles of resorting to this type of guarantee of criminal execution in iranian law.