مقایسه سبک های مقابله، پرخاشگری و ذهن آگاهی در ورزشکاران رشته های رزمی با افراد عادی

هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسه سبک های مقابله، پرخاشگری و ذهن آگاهی در ورزشکاران رشته های رزمی با افراد عادی بود.روش پژوهشروش تحقیق علی- مقایسه‌ای بود. جامعه آماری شامل کلیه ورزشکاران رشته های رزمی شهر قم به همراه همتایان عادی‌شان در سال 1402 بود. نمونه آماری شامل 60 نفر (30 نفر ورزشکاران رزمی و 30 نفر افراد عادی) بود که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه فرم کوتاه شده مقابله با موقعیت‌های استرس زا اندلر و پارکر (1990)، پرسشنامه پرخاشگری باس و پری و مقیاس ذهن آگاهی فرایبورگ بودند. تجزیه و تحلیل داده‌ها در دو سطح توصیفی و استنباطی انجام شد.یافته‌ها نشان داد که بین سبک‌های مقابله، پرخاشگری و ذهن آگاهی در ورزشکاران رشته های رزمی با افراد عادی تفاوت معناداری وجود دارد. میانگین مقابله اجتنابی و مقابله هیجان مدار ورزشکاران رشته های رزمی کمتر از افراد عادی است. میانگین مقابله مسئله مدار ورزشکاران رشته‌های رزمی بیشتر از افراد عادی است. میانگین پرخاشگری فیزیکی، پرخاشگری کلامی، خشم و خصومت ورزشکاران رشته های رزمی کمتر از افراد عادی است. میانگین ذهن آگاهی ورزشکاران رشته های رزمی بیشتر از افراد عادی است.نتیجه گیری نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد نشان داد که بین سبک‌های مقابله (مقابله اجتنابی، مقابله مسئله مدار و مقابله هیجان مدار)، زیرمقیاس های پرخاشگری (فیزیکی، کلامی، خشم و خصومت) و ذهن آگاهی در ورزشکاران رشته های رزمی با افراد عادی تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که میانگین مقابله اجتنابی و مقابله هیجان مدار ورزشکاران رشته های رزمی کمتر از افراد عادی است. میانگین مقابله مسئله مدار ورزشکاران رشته های رزمی بیشتر از افراد عادی است. میانگین پرخاشگری فیزیکی، پرخاشگری کلامی، خشم و خصومت ورزشکاران رشته های رزمی کمتر از افراد عادی است. میانگین ذهن آگاهی ورزشکاران رشته های رزمی بیشتر از افراد عادی است.

comparison of coping styles, aggression and mindfulness in martial arts athletes with normal people.

objective: the purpose of this research was to compare coping styles, aggression and mindfulness in martial arts athletes with normal people.method: the research method was causal-comparative. the statistical population included all martial arts athletes of qom city along with their normal counterparts in 1402. the statistical sample consisted of 60 people (30 combat athletes and 30 normal people) who were selected by available sampling method. the tools used included endler and parker’s (1990) short form coping with stressful situations questionnaire, bass and perry’s aggression questionnaire, and the freiburg mindfulness scale. data analysis was done at two descriptive and inferential levels.results: the findings showed that there is a significant difference between coping styles, aggression and mindfulness in martial arts athletes and normal people. the average of avoidance coping and emotional coping of martial arts athletes is lower than normal people. the average problem-oriented coping of martial arts athletes is higher than normal people. the average physical aggression, verbal aggression, anger and hostility of martial arts athletes is lower than normal people. the average mindfulness of martial arts athletes is higher than normal people.conclusions: the results of the research show that there is a difference between coping styles (avoidant coping, problem-focused coping and emotion-focused coping), subscales of aggression (physical, verbal, anger and hostility) and mindfulness in martial arts athletes with normal people. there is a significant difference. also, the results showed that the average of avoidant coping and emotional coping of martial arts athletes is lower than normal people. the average problem-oriented coping of martial arts athletes is higher than normal people. the average physical aggression, verbal aggression, anger and hostility of martial arts athletes is lower than normal people. the average mindfulness of martial arts athletes is higher than normal people.