ارائه راهکارها و الگوی دیپلماسی انرژی در حوزه نفت و گاز (مطالعه موردی امارت متحده عربی)

سیستم انرژی جهانی در حال گذار از وابستگی تقریباً کامل به سوخت‌های فسیلی، به سمت اتکای بیشتر به منابع انرژی پاک و تجدیدپذیر می باشد، که این گذار تحت تاثیر ترویج بهره برداری از انرژی های پاک خواهد بود. این موضوع اساساً رابطه بین تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان انرژی را می تواند تغییر ‌دهد و پیامدهای ژئوپلیتیکی آن، به عنوان یکی از مهمترین دغدغه های اصلی رهبران انرژی جهانی می باشد. از جمله ابزارهای سیاست خارجی که می توان از آنها برای حمایت از یک کشور در مدیریت پیامدهای ژئوپلیتیکی انتقال انرژی استفاده کرد، دیپلماسی می باشد. این مقاله با بررسی تاثیر دیپلماسی انرژی دوجانبه در روابط بین کشورها، منافع کشورهای حاشیه خلیج فارس را در طول گذار جهانی از انرژی های فسیلی به انرژی کم کربن را تبیین می نماید. در این مطالعه اهداف استراتژیک دیپلماسی انرژی دوجانبه برای کشورهای حاشیه خلیج فارس ارزیابی شده و سپس به طور خاص از طریق مطالعه موردی، امارات متحده عربی (امارات متحده عربی) مورد بررسی قرار گرفته است. مطالعه موردی امارات متحده عربی نتیجه‌گیری‌ها و توصیه‌هایی را در زمینه سیاست خارجی ارائه می‌کند که به عنوان راهنمایی استراتژیک برای همه کشورهای صادرکننده هیدروکربن می تواند ارائه شود. نتایج این پژوهش نشان دهنده اهمیت راهبردی تقویت دیپلماسی انرژی دوجانبه برای کشورهایی است صادرکننده منابع هیدروکربوری هستند و از طریق دیپلماسی انرژی دوجانبه می توانند امنیت داخلی را تامین کنند و به عنوان راهنمای استراتژیک برای همه کشورهای صادرکننده هیدروکربن در نظر گرفته شود.