عضویت دائم ایران در سازمان همکاری شانگهای؛ جهشی در دیپلماسی اقتصادی ایران

اهمیت چندجانبه گرایی و منطقه گرایی به ویژه برای کشورهای در حال توسعه ای مانند ایران جهت دستیابی به رشد و توسعه اقتصادی غیر قابل چشم پوشی است؛ چرا که از دو مفهوم یاد شده همواره به عنوان کلید نیل به دستاوردهای بزرگ اقتصادی در نیم قرن اخیر یاد شده است. در همین راستا می توان گفت عضویت دائم ایران در سازمان همکاری شانگهای همزمان با روی کار آمدن دولت سیزدهم دریچه جدیدی را به سوی دیپلماسی اقتصادی ایران گشوده است. در این پژوهش سعی بر آن است تا با بررسی فرصت ها و ظرفیت های ایجاد شده در پی عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای به این سوال پاسخ داده شود که آیا عضویت دائم ایران در این سازمان را می توان جهش و سکوی پرشی در مهم ترین بعد اقتصاد ایران یعنی همگرایی منطقه ای در نظر گرفت؟ بر اساس فرضیه این پژوهش عضویت ایران در این سازمان مزایای اقتصادی و سیاسی زیادی به همراه دارد و عضویت ایران در این سازمان را می توان جهشی در روابط اقتصادی ایران محسوب کرد. زیرا پیوستن ایران به سازمان همکاری شانگهای با وجود دو ابرقدرت چین و روسیه نه تنها بر وزن قدرت سیاسی ایران در منطقه افزوده است، بلکه از طرفی وجود سه اقتصاد نوظهور مانند چین، روسیه و هند موجب ایجاد فرصت های طلایی در بخش گسترش روابط تجاری ایران در قالب این همگرایی خواهد شد. در انتها نیز پیشنهاداتی در جهت افزایش و تقویت روابط تجاری ایران با اعضای این سازمان ارائه خواهد شد.