رویکرد یکپارچه در احیای باغ های تاریخی

باغ ایرانی بازتابی از فلسفه و معانی عرفانی، توام با ساختار و کارکردهای مشخص، که با بستر خود یکپارچه شده است. هر گونه اقدام حفاظتی مستلزم شناخت و درکی کل نگرانه توام با توجه به ارزشهای چندگانه نهفته در باغ است و در ابعاد اجتماعی، فرهنگی، فیزیکی- ساختاری و طبیعی در پیوستار زمان و مکان با توجه میراث ناملموس به طور اخص معنا و فلسفه وجودی حاکم بر باغ مطالعه می شود. براین اساس سه دیدگاه در جهت تفسیر باغ قابل‌شناسایی است: نگرش فلسفی- عرفانی، تاریخی و محیطی. چگونه با روشی کل نگر علاوه بر توجه به تطور ساختاری و معنایی باغ در گذر زمان و رابطه باغ و بستر، سیر تکامل و تداوم باغ در آینده، الگویی جهت مدیریت، حفاظت یا مرمت باغ ارائه داد؟ بر این مبنا چارچوب روش شناسی فرآیندی را ارایه می‎کند که طی آن لایه های متفاوت با ارزشهای مختلف در پیوستار زمانی بررسی می شوند. دراین الگو تلاش شده است تا ضمن تاکید بر سیر تحول باغ، چارچوبی مناسب برای انتقال میراث تاریخی به نسل آینده ارایه گردد.