مطالعه و بررسی الگوریتم‌های فراابتکاری در مسیریابی شبکه‌های حسگر بی‌سیم

شبکه‌های حسگر بی‌سیم نسل جدیدی از شبکه‌ها هستند که دارای گره‌های زیادی در یک محیط می باشد و این گره‌ها با یکدیگر ارتباط بی‌سیم دارند. این نوع شبکه‌ها وظیفه دارند که اطلاعاتی از محیط پیرامون خود جمع‌آوری کنند. این شبکه‌ها دارای کاربرد‌های زیادی در مکان‌های غیرقابل دسترس می باشند. حسگر‌های بی‌سیم دارای محدودیت‌های سخت‌افزاری هستند. برای نمونه دارای محدودیت منبع تغذیه می‌باشند و بعد از مدتی انرژی حسگر تمام می‌شود. این حسگر‌ها برای برقراری ارتباط باید عمل مسیریابی را انجام دهند و مسیریابی دارای چالشهایی می باشد و این چالش‌ها نیازمند بهبود و بهینه‌سازی هستند. از جمله این چالش‌ها میتوان به مصرف‌ انرژی، طول ‌عمر شبکه، میزان تاخیر و... اشاره کرد. در سال‌های اخیر پژوهش‌های زیادی در رابطه با بهینه‌سازی این موارد انجام شده‌است که یکی از روش‌های بهبود و بهینه‌سازی مسیریابی استفاده از الگوریتم‌های فراابتکاری می‌باشد که این الگوریتم‌ها انواع مختلفی دارند‌ و روش‌های خوبی میتوانند برای حل برخی مشکلات در مسیریابی شبکه‌های حسگر بی‌سیم باشند. به کمک این الگوریتم‌ها می توان پروتکل‌های پایه در مسیریابی را نیز بهبود داد. در این مقاله به مفهوم مسیریابی شبکه‌های حسگر بی‌سیم پرداخته می شود و انواع الگوریتم‌های مسیریابی مرسوم معرفی خواهد شد و تاثیرات برخی از الگوریتم‌های فراابتکاری استفاده شده در مسیریابی شبکه‌های حسگر بی‌سیم را بر اساس مزایا و معایب الگوریتم و تاثیر آن در مسیریابی شبکه‌های حسگر بی‌سیم بررسی و مقایسه خواهد شد.