بررسی رویکرد تاریخی مقاومت و وحدت اسلامی در مجموعه شعری «معارج النجوم» اثر جابر ابراهیم سلمان

بی شکّ امروزه ادبیات پایداری و مقاومت از جایگاه خاصی در بین ملّت ها برخوردار است. این ادبیات فریاد ستمدیگانی است که بوسیله شاعران درد آشنا به تصویر کشیده می شود تا از این طریق، پایداری ملتی زیر ظلم و ستم را به جهانیان اعلام کند. جابر ابراهیم سلمان شاعر معاصر سوریه ای با بیان برخی از جنبه های اعتقادی مانند مقاومت و مبارزه در برابر استعمارگران، خود را به عنوان یک شاعر متعهد و انقلابی معرفی می کند. او از شهید و شهادت و وحدت میان مسلمانان و خدمت به وطن، به عنوان یک دستور دینی، برای امور سیاسی و ملّی استفاده می کند و آن را برای مقابله با استعمارگران ضروری می داند. شاعر با پرداختن به چنین موضوعات جدید که ریشه در تاریخ جهان عرب دارند، تعهد تاریخی- سیاسی خود را نشان می دهد. از نتایج مهمّ این پژوهش می توان به برجستگی مفاهیم: روشنفکری و مقاومت مردم فلسطین، وحدت جهان عرب، انقلاب تاریخی عبدالقادر الجزایری، ایستادگی در برابر استعمارگران، و ملّی گرایی اشاره نمود که در دیوان اشعار جابر ابراهیم سلمان تجلّی یافته است. این مقاله سعی دارد تا با تحلیل تاریخی اشعار این شاعر پر آوازه، نوع نگاه آنها را به مقوله مقاومت بررسی کند و در اختیار ادب دوستان فارسی زبان قرار دهد.