تاثیر استفاده از بازخورد اصلاحی تصویری هوش مصنوعی بر بهبود مهارت و کیفیت نگارش زبان آموزان ایرانی

یکی از مباحث جدی درارتباط با استفاده از هوش مصنوعی در امور آموزشی و پژوهشی، بکارگیری غیر مسئولانه از آن در نگارش است که منجر به افت خلاقیت، اصالت اثر، سبک شخصی و در نهایت توانایی نگارش می شود. پذیرش یا ممنوعیت استفاده از هوش مصنوعی در آموزش نیازمند شواهد بیشتری است تا بتوان به ابهامات نحوه بکارگیری از آن به عنوان یک ابزار کمک آموزشی پایان داد. در این راستا، پژوهش حاضر جهت بررسی تاثیر استفاده از هوش مصنوعی به‌عنوان ارائه‌دهنده بازخورد اصلاحی تصویری بربهبود مهارت و کیفیت نگارش زبان آموزان ایرانی انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه زبان آموزان مشغول به یادگیری زبان در سطح a2 در آموزشگاه های زبان شهر تهران بود. دو کلاس زبان انگلیسی با روش نمونه گیری تصادفی از مجموعه کلاس های سطح a2 یکی از آموزشگا های تهران انتخاب و به گروه آزمایش (17 نفر) و گروه گواه (17 نفر) تقسیم شدند. هر دو گروه به مدت یک ترم دو تکلیف نوشتاری را بر اساس رویکرد فرآیندی (پیش نگارش، نگارش و نسخه نهایی) تکمیل نمودند. گروه آزمایش در روند نگارش بازخوردهای تصویری از هوش مصنوعی دریافت کردند و بر اساس این بازخوردها تکلیف خود را اصلاح نمودند؛ در حالیکه گروه کنترل صرفا از بازخورد معلم بهره مند شدند. مهارت نوشتاری هر دو گروه قبل و بعد از مطالعه با استفاده از آزمون آیلتس ارزیابی شد. نتایج نشان داد که بازخورد تصویری هوش مصنوعی نسبت به بازخورد معلم بطور معناداری منجر به عملکرد بهتر گروه آزمایش در انجام نکالیف نگارشی شده است. یافته ها بر اهمیت افزایش آگاهی کاربران هوش مصنوعی در امر آموزش و نیز برنامه ریزی جهت استفاده مسئولانه از آن به عنوان ابزار کمک آموزشی توسط سیاستگزاران، طراحان مطالب آموزشی و مدرسان تاکید دارد.