تدوین استراتژی های کاربرد هوش مصنوعی در آموزش مدرسه ای مقطع ابتدایی

پیشرفت‌های اخیر در حوزه هوش مصنوعی، نظام‌های آموزشی را با تحولی بنیادین مواجه ساخته است. این فناوری با ارائه راهکارهای نوین یادگیری، هم برای دانش‌آموزان و هم برای مراکز آموزشی مزایای قابل توجهی به همراه آورده است. با این وجود، استفاده نادرست از آن ممکن است چالش‌هایی جدی ایجاد کند. این پژوهش با هدف بهره‌گیری بهینه از هوش مصنوعی در محیط‌های آموزشی مقطع ابتدایی طراحی شده است. بر همین اساس، پژوهش حاضر با هدف تحقق بهره گیری از ظرفیت هوش مصنوعی در راستای افزایش میزان یادگیری دانش آموزان به نگارش درآمده است. روش جمع آوری داده ها به صورت پیمایشی با استفاده از ابزار پرسشنامه بوده است. جامعه آماری پژوهش نیز متخصصین حوزه تعلیم وتربیت و فضای مجازی بوده و برای تدوین استراتژیهای مناسب نیز از خبرگان و متخصصان بهره گرفته شده است. برای تجزیه و تحلیل داده های پرسشنامه ها از نرم افزار spss و فرایند الگوی مدل swot استفاده شده است. براساس نتایج بدست آمده از یافته های پژوهش، جمع امتیاز وزنی عوامل داخلی 2.62 که بیشتر از 2.5 بوده نشان‌دهنده‌ی تسلط نقاط قوت بر نقاط ضعف بهره گیری از هوش مصنوعی در یادگیری می‌باشد. ولی در مقابل در بخش بررسی عوامل بیرونی نتایج بیانگر این است که جمع امتیاز وزنی عوامل خارجی 2.43 کمتر از 2.5 است که نشان‌دهنده غلبه تهدیدات و موانع روبروی استفاده از هوش مصنوعی در یادگیری می‌باشد. بنابراین نتایج به‌دست‌آمده حاکی از این واقعیت است. هوش مصنوعی در آموزش ابتدایی به عنوان یک ابزار توانمندساز می‌تواند نقش موثری در تحول فرآیندهای یاددهی-یادگیری ایفا کند، مشروط بر آن‌که با دیدی جامع و همه‌جانبه به آن نگریسته شود. برای دستیابی به این هدف، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها، آموزش معلمان و تدوین سیاست‌های هوشمندانه ضروری به نظر می‌رسد تا بتوان از تمامی ظرفیت‌های این فناوری در خدمت تعالی آموزش ابتدایی بهره برد