مدیریت منابع انسانی و عملکرد حسابرسی با نقش میانجی رفتار غیر اخلاقی

عملکرد حسابرسی به‌عنوان یکی از عوامل کلیدی در تضمین شفافیت مالی و افزایش اعتماد ذینفعان به گزارش‌های مالی مطرح است. متغیر مدیریت منابع انسانی و رفتارهای اخلاقی، که به ارزش‌ها و باورهای مرتبط با حسابرسی اشاره دارد، می‌تواند بر کیفیت، دقت و مسئولیت‌پذیری حسابرسان تاثیر بگذارد. این تحقیق به بررسی تاثیر متغیر مدیریت منابع انسانی بر عملکرد حسابرسی و نقش میانجی رفتار اخلاقی در این رابطه می‌پردازد. پژوهش حاضر از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری (sem) برای بررسی روابط بین متغیرهای تحقیق استفاده کرده است. داده‌ها از طریق پرسش‌نامه و با بهره‌گیری از روش نمونه‌گیری جمع‌آوری شدند. یافته‌های پژوهش نشان داد که متغیرهای مدیریت منابع انسانی، شامل جو سازمانی، وضوح نقش و قصد ترک شغل، تاثیر مستقیم و معنادار بر عملکرد حسابرسی دارند. به‌طور خاص، افزایش این متغیرها منجر به بهبود کیفیت و کارایی حسابرسی می‌شود. همچنین، تحلیل‌ها نشان دادند که رفتار اخلاقی نتواسته است به ‌عنوان یک متغیر میانجی در این رابطه عمل کند، به این معنا که تاثیر مدیریت منابع انسانی بر عملکرد حسابرسی به‌طور مستقیم صورت می‌گیرد. نتایج این پژوهش نشان‌دهنده اهمیت متغیرهای مدیریت منابع انسانی در بهبود عملکرد حسابرسی است. بر اساس این یافته‌ها، پیشنهاد می‌شود که سازمان‌ها با تقویت ارزش‌ها و سیاست‌های مدیریتی موثر، کیفیت فرآیندهای حسابرسی را ارتقاء دهند. همچنین، پژوهش‌های آتی می‌توانند عوامل دیگری مانند فرهنگ سازمانی و محیط نظارتی را در تاثیرگذاری بر عملکرد حسابرسی مورد بررسی قرار دهند.

human resource management and audit performance ; the mediating role of unethical behavior

employees and individuals of any organization are its most valuable assets, and human resource management can significantly impact audit performance. theoretical foundations suggest that various variables may mediate this relationship. in this study, unethical behavior is considered a mediating variable. the research method is descriptive-survey, and data were collected using a questionnaire. for the organizational resource management variable, three indicators were employed: organizational climate, role clarity, and intention to leave the job. the statistical population includes auditors working in the profession, internal and independent auditors who are members of the iranian association of certified public accountants in kurdistan province. using convenience sampling, 70 individuals were selected as the statistical sample. the reliability of the questionnaire was assessed using cronbach s alpha coefficient, and the data analysis was performed using structural equation modeling (sem).the findings of this study indicate that the human resource management variables (organizational climate, role clarity, and turnover intention) have a direct impact on audit performance. this means that an increase in the level of these variables leads to an improvement in audit performance. this result highlights the significance of human resource management factors in enhancing audit quality and accuracy. on the other hand, the mediating role of ethical behavior in this relationship was not confirmed, suggesting that the effect of human resource management variables on audit performance is direct and not mediated by ethical behavior. the results of this study emphasize the importance of considering human resource management variables (organizational climate, role clarity, and turnover intention) in improving audit performance. it is recommended that organizations and audit-related institutions enhance the values and beliefs associated with the auditing profession to improve the quality of auditing processes. additionally, future research should explore other factors affecting audit performance and examine the potential role of variables such as organizational culture and regulatory environment in this context.