ماهیت بندهای گزارشات مشروط حسابرسی

شفافیت در گزارشگری مالی یکی از مهم‌ترین عواملی است که موجب جذابیت شرکت از دیدگاه سرمایه‌گذاران می‌شود و می‌تواند اعتماد جامعه سرمایه‌گذاران را افزایش دهد. حسابرسی یک فرآیند اعتباربخشی است که اعتبار اطلاعات در دسترس سرمایه‌گذاران و اعتبار دهندگان را افزایش می‌دهد و این اطمینان نسبی را برای استفاده کنندگان از صورت‌های مالی ایجاد می‌کند که صورت‌های مالی عاری از اشتباه یا تحریف با اهمیت می‌باشد اما حسابرس با ارائه اظهارنظر مشروط ریسک اطلاعات ارائه شده را افزایش می‌دهد. بر همین اساس هدف پژوهش حاضر بررسی ماهیت بندهای گزارشات مشروط حسابرسی می‌باشد. به این منظور نمونه آماری متشکل از 103 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران (تعداد998 سال- شرکت) برای دوره زمانی 1391 تا 1400 جمع آوری شد. بر همین اساس بندهای گزارش حسابرسی به 13 نوع مختلف طبقه بندی شد. همچنین علاوه بر طبقه بندی فوق بندهای شرط بر اساس ماهیت تحریف درآمد و تحریف هزینه نیز طبقه بندی شدند. نتایج نشان داد از بین بندهای شرط گزارشات مشروط حسابرسی بیشترین نوع بند مربوط به بند عدم دریافت تاییدیه بانکی و گزارش تطبیق شرکت‌ها و مغایرت حاصل از دریافت این گزارشات می‌باشد. همچنین نتایج به دست آمده نشان داد تعداد گزارشات مشروط حسابرسی در سال های اخیر رو به کاهش بوده است که نشان دهنده عملکرد بهتر شرکت ها نسبت به اول دوره مورد بررسی می‌باشد. با توجه به خلا پژوهشی در سال های اخیر در حوزه ماهیت بندهای شرط، پژوهش حاضر ماهیت بندهای شرط گزارشات حسابرسی را به شیوه جدید مورد بررسی قرار داده است که می‌تواند موجب غنای ادبیات پژوهشی داخلی گردد.

nature of clauses in qualified audit reports

transparency in financial reporting is one of the most important factors that make the company attractive from the point of view of investors and can increase the trust of the investor community. auditing is an accreditation process that increases the credibility of information available to investors and creditors and creates relative confidence for users of financial statements that the financial statements are free of significant errors or misstatements, but the auditor increases the risk of the information provided by providing a qualified opinion. accordingly, the purpose of this research is to examine the nature of the clauses of qualified audit reports. for this purpose, a statistical sample consisting of 103 companies admitted to the tehran stock exchange (number of 998 companies) was collected for the period from 2012 to 2021. based on this, the paragraphs of the audit report were classified into 13 different types. also, in addition to the above classification, condition clauses were classified based on the nature of income distortion and cost distortion. the results showed that among the condition clauses of qualified audit reports, most types of clauses are related to the clause of non-receipt of bank confirmation and compliance report of companies and the discrepancy resulting from receiving these reports. also, the results showed that the number of qualified audit reports has been decreasing in recent years, which indicates the better performance of companies compared to the first period under review. given the research gap in recent years in the field of the nature of qualified clauses, the present study examines the nature of qualified clauses in audit reports in a new way, which can enrich the domestic research literature.