بازخوانی ابزار ارزیابی گرافیکی پایداری در سنجش پایداری پردیس دانشگاهی با هدف ارتقای نقش آن به‌عنوان فضای عمومی شهری

تحقق دانشگاه پایدار به‌عنوان نهادی که پایداری زیست‌محیطی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی را در راهبردها، سیاست‌ها و عملکردهای خویش در اولویت قرار می‌دهد، به‌عنوان یک مرکز استراتژیک نقش‌محوری در محیط‌های شهری ایفا می‌کند و در چند دهۀ اخیر مورد توجه پژوهشگران برنامه‌ریز و طراح شهری بوده است. دانشگاه به‌عنوان یک نهاد آموزش عالی، که سه عرصۀ عملکرد آموزشی، فضای آموزشی و تجربۀ آموزشی را در بستر زمینه و محیط طبیعی فراهم می‌آورد، نقش مهمی در تعادل و تعامل محیط اجتماعی-فعالیتی، ساخته‌شده-کالبدی و طبیعی-زمینه‌ای ایفا می‌کند. ارائۀ روش و ابزاری جهت ارزیابی سطح پایداری فضای آموزشی به‌عنوان فضای کالبدی-فضایی موضوعی است که در این پژوهش به آن می‌پردازیم. برای این منظور، انواع ابزارهای ارزیابی معرفی و سپس ابزار ارزیابی گرافیکی پایداری در دانشگاه (gasu) را به‌عنوان یکی از ابزارهای تحلیلی بررسی خواهیم کرد. این پژوهش مبتنی بر رویکرد تفسیری خود به‌دنبال معرفی و کاربست روشی ارزیابانه برای سنجش پایداری پردیس‌های دانشگاهی، به‌عنوان گونه‌ای خاص از فضای عمومی شهری، است. براین‌اساس، این پژوهش از استراتژی مرور ادبیات پژوهش از منابع کتابخانه‌ای (رویکرد استباطی) بهره گرفته است. نتایج حاصل در دو بخش چهارچوب شاخص‌های gasu و بازخوانی این روش برای کاربست آن در دانشگاه با هدف تبدیل آن به فضای عمومی در شهر ارائه می‌شود. نتایج حاکی از آن است که شاخص‌های کلی با محوریت هستۀ نهادی پردیس دانشگاهی به‌دنبال چشم‌اندازسازی برای اطلاع‌رسانی و مشارکت عمومی، شاخص‌های اقتصادی به‌عنوان بخش دیگری از هستۀ نهادی به‌دنبال ترسیم شرایط رقابت، منفعت و مشارکت عمومی در عرصۀ اقتصادی و در نهایت شاخص محیط‌زیست برای توصیف محیط دوستدار طبیعت، مبتنی بر ارزش‌های بومی و کارایی انرژی مبتنی بر تکنولوژی است.

reviewing the graphic sustainability assessment tool in measuring the sustainability of the university campus with the aim of promoting its role as a public urban space

the realization of a sustainable university as an institution that prioritizes environmental, social, economic, and cultural sustainability in its strategies, policies, and practices; as a strategic center, it plays a central role in urban environments, and in the last few decades, it has been the focus of urban planning and designer researchers. a university, as a higher education institution that provides three areas of educational performance: educational space, educational experience in context, and natural environment, plays an important role in the balance and interaction of social activity, built-physical environment, and natural environment. they play providing a method and a tool to evaluate the level of stability of the educational space as a physical-spatial space is the subject that is addressed in this research. for this purpose, various types of assessment tools are introduced, and then the graphic assessment tool of sustainability in the university (gasu) is examined as one of the analytical tools. this research is based on its interpretative approach, following the introduction and application of an evaluation method to measure the sustainability of university campuses as a special type of urban public space. based on this, this research has used the strategy of reviewing the research literature using library resources (a heuristic approach). the results are presented in two parts: the framework of gasu indicators and the rereading of this method for its application in the university with the aim of turning it into a public space in the city. the results indicate that the general indicators are centered on the institutional core of the university campus in order to create a vision for information and public participation; economic indicators are another part of the institutional core, seeking to draw the conditions of competition, benefit, and public participation in the economic field; and finally, the environmental index to describe a nature-friendly environment is based on local values and technology-based energy efficiency.