مقایسۀ‌ تطبیقی برنامۀ ممیزی انرژی در ساختمان‌های مسکونی ایران با نمونه‌های جهانی

صنعت ساخت‌وساز سهم قابل‌توجهی در مصرف انرژی دارد. ازاین‌رو، کشورهای پیشرفته در این زمینه به ارائۀ برنامۀ راهبردی انرژی با اعمال گواهی‌های انرژی مورد تایید شورای ساختمان‌های سبز به‌صورت داوطلبانه پرداخته‌اند. کشور ایران نیز از سال 1380 برنامۀ ممیزی انرژی خود را با اعمال برچسب انرژی ساختمان به‌صورت داوطلبانه ارائه کرده است؛ اما متاسفانه این گواهی انرژی نتوانسته است سهم قابل‌توجهی در نگه‌داشت انرژی در این صنعت داشته باشد. ازاین‌رو، در مطالعۀ حاضر به روش توصیفی- تحلیلی کیفی از طریق اسناد کاوی کتابچه‌های استاندارد موجود و باهدف شناخت نقاط ضعف برچسب انرژی ساختمان ایران، مقایسه‌ای بین برنامۀ راهبردی انرژی شورای ساختمان‌های سبز و برنامۀ ممیزی انرژی ایران انجام شد و سه فاکتور صرفه­جویی براساس طراحی انسانی، صرفه‌جویی برای تمامی منابع و چرخۀ حیات به‌عنوان اهداف هر دو برنامه مقایسه شدند و چرایی تفاوت‌های به وجود آمده پیرامون آن‌ها تحلیل شدند. نتایج این تحلیل‌ها نشان داد، کاستی‌هایی درزمینۀ استانداردسازی صرفه‌جویی براساس تمام منابع و چرخۀ حیات در گواهی برچسب انرژی ایران نسبت به گواهی مورد تایید شورای ساختمان‌های سبز وجود داشته است. به‌نحوی‌که در امتیازبندی برچسب انرژی ایران آموزش به کاربر و صرفه‌جویی در منابع آبی و راهکارهایی جهت استفاده از منابع جایگزین انرژی مانند انرژی زمین‌گرمایی و خورشید و باد و سوخت بیوگاز و بازگشت مواد و مصالح ساختمانی به چرخۀ حیات مواد در نظر گرفته نشده و همچنین حمایت‌های پشتیبان و تشویق‌کننده‌ای مانند معافیت‌های مالیاتی در این بخش‌ها وجود نداشته است.

comparison of building energy audit program in iranian residential buildings with international examples

the construction industry has a significant contribution to energy consumption. therefore, developed countries in this field have offered a strategic energy plan by voluntarily applying energy certificates approved by the green buildings council. since 2000, iran has presented its energy audit program by voluntarily applying the building energy label. unfortunately, this energy certificate has not been able to significantly contribute to maintaining energy in this industry. therefore, the present study used a qualitative descriptive-analytical method to compare existing standards between the energy strategic plan of the green buildings council and iran’s energy audit program. the three factors of saving based on human design, saving for all resources, and biogeochemical cycle were compared as the goals of both programs, and the reasons for the differences around them were analyzed. the results of these analyses showed shortcomings in the standardization of savings based on all resources and biogeochemical cycles in iran’s energy label certificate compared to the certificate approved by the green buildings council. in such a way that in the rating of iran’s energy label, user education and saving of water resources and solutions for using alternative sources of energy such as geothermal energy and sun and wind and biogas fuel and the return of construction materials and materials to the material biogeochemical cycle are not considered, as well as supporting support. there has been no incentive such as tax exemptions in these sectors.