گستره‌ و سیر تحدّی در قرآن با تاکید بر بیانات آیت‌الله العظمی فاضل لنکرانی(ره)

قرآن، معجزه‌ی جاوید پیامبر اسلام(ص) است و رکن اصلی معجزه، تحدّی و مبارزه طلبی می‌باشد. تحدّی در قرآن شامل آیات خاص (وجوه اعجاز) و آیات عام (شامل 5 آیه) می‌شود. در مقالۀ پیش رو به تحلیل آیات عام تحدّی پرداخته شده است و با توجّه به ترتیب نزول، به بررسی دیدگاه‌ها در گستره و سیر تحدّی و تبیین دیدگاه آیت‌الله العظمی فاضل لنکرانی پرداخته شده است. از منظر ایشان، قلمرو و گسترۀ تحدّی، دارای شمول افرادی، احوالی، ازمانی و مکانی است و سیر تحدّی به صورت طبیعی، یعنی از اخفّ به اشدّ صورت گرفته است؛ با این توجیه که ابتدا تحدّی به کلّ قرآن و بعد به یک سوره (با ویژگی نظم الفاظ و محتوای همانند قرآن) و در نهایت تحدّی به ده سورۀ مفتریات (که فقط از جهت نظم همانند قرآن باشد، گرچه محتوای آن مفتری و ساختگی باشد) صورت گرفته است و واضح است که آوردن یک سورۀ مشتمل بر نظم و محتوای عالی، از آوردن ده سوره‌ که تنها مشتمل بر نظم الفاظ باشد، سخت‌تر است. این دیدگاه علاوه بر سازگاری با ترتیب نزول آیات تحدّی، با توصیف عَشر سُوَر به مُفتریات متناسب است.