نسبت اشتراک لفظی با متشابهات قرآن از منظر آیت‌الله العظمی فاضل لنکرانی(ره)

طبق بیان صریح قرآن کریم، وجود آیات محکم و متشابه در آیات قرآن کریم مسلم و مورد قبول علماء ومفسران گرانقدر بوده است. اما این‌که چه عاملی موجب بروز تشابه در آیات قرآن است، مورد بحث اندیشمندان و مفسران واقع گردیده که نظرات مختلفی پیرامون آن ارائه شده است. از جمله: وجود اشتراک لفظی در الفاظ قرآن کریم است که سبب بروز تشابه در آیات آن گردیده و آیت‌الله العظمی فاضل(ره)از جمله قائلین این نظریه بوده‌اند. بر این مبنا لازم است رابطۀ بین اشتراک لفظی با تشابه موجود در آیات نیز روشن شود. در این نوشتار سعی برآن شده تا با حفظ مبانی علمی مورد قبول آیت‌الله العظمی فاضل لنکرانی در مساله مورد بحث، چهار طریق استدلالی برای رابطه متقابل بین تشابه با اشتراک لفظی ارائه شود که نتیجه آن پس از مسلم بودن وجود آیات متشابه در قرآن کریم، جواز بلکه لزوم وجود اشتراک لفظی در قرآن و البته مبدا منشا بروز تشابه از طریق اشتراک لفظی الفاظ قرآن کریم است.