اعجاز بلاغی از منظر آیت‌ الله العظمی فاضل لنکرانی و علامه طباطبایی(ره)

هدف از این مقاله آشنایی با دیدگاه آیت‌الله العظمی فاضل(ره)و علامه طباطبایی(ره) در مورد اعجاز قرآن به خصوص اعجاز بلاغی آن می‌باشد. معجزه بودن قرآن به‌دلیل وجوهی است که در آن وجود دارد.‌ از جملۀ این وجوهات، اعجاز علمی قرآن است که به علومی مانند حرکت و کروی بودن زمین، جاذبه زمین، موزون بودن هر شیء، زوجیت و... اشاره کرده است. اعجاز تشریعی یکی دیگر از وجوه اعجاز قرآن است که به مسائل فردی و اجتماعی انسان پرداخته است. قرآن علاوه بر این‌که کتابی عقیدتی است به مسائلی همچون احکام و اخلاق نیز پرداخته. اما مهم‌ترین وجه اعجاز قرآن، بلاغت آن است که خداوند با این وجه مردم را اعم از جن و انس به مبارزه فراخوانده. تاکنون کسی نتوانسته آیه‌ای مانند آیه‌های قرآن بیاورد. این وجه از اعجاز به خاطر روانی و شیوایی آیات و کلمات، نظم آهنگی که بین جملات و آیات وجود دارد، جمله بندی‌های آن و تاثیری که بر روی شنوندۀ خود دارد، می‌باشد.آیت‌الله العظمی فاضل لنکرانی و علامه طباطبایی اعجاز بلاغی قرآن را از مهم‌ترین وجوه اعجاز قرآن دانستند؛ چراکه قرآن به وسیله بلاغتش مردم را به مبازره دعوت کره است.