ارزیابی دیدگاه آیت‌الله العظمی فاضل لنکرانی(ره) پیرامون معنای بطن آیات قرآن

برخی روایات، اثبات‌گر وجود معانی باطنی برای آیات قرآن کریم در کنار معانی ظاهری آن‌ها هستند و این امر مورد پذیرش عالمان دینی هم قرار گرفته است، با این تفاوت که در تبیین چگونگی این معانی باطنی دارای اختلاف هستند. این مقاله نظر آیت‌الله العظمی فاضل را مورد بررسی و نقد قرار داده است. ایشان با رد نظر آخوند خراسانی و آیت‌الله خویی معتقدند که مراد از معنای باطنی، وجوه و احتمالاتی است که برای هر آیه وجود دارد که همین امر سبب لزوم تدبّر در قرآن هم می‌شود. ما در نقد گفتار ایشان، ابتدا با توجه دادن به مفاد و روح آن روایات، به ردّ این نظریه پرداخته و در ادامه مواردی را که ایشان به عنوان مویّد مطرح نموده‌اند را به چالش کشیده و آنها را ناظر به معانی ظاهری و بدون ارتباط با باطن آیات دانسته‌ایم